بررسی آزمایشگاهی پارامترهای موثر بر افزایش بازیافت نفت تحت مکانیسم ریزش ثقلی، توسط تزریق گاز

در این تحقیق، تزریق گاز غیر امتزاجی برای افزایش بازیافت نفت تحت مکانیسم ریزش ثقلی و پارامترهای موثر بر آن بصورت آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است. بدین منظور پس از بررسی مطالعات پیشین و شناسایی متغیرهای تاثیرگذار، با انجام آزمایشاتی در مدل‏های کم فشار و فشار بالا، چگونگی تاثیر و تغییر پارامترها در حضور نیروهای حاکم بر جریان مورد مطالعه قرار گرفته و با نگاهی نو بر چگونگی روند تولید و ارزیابی عوامل موثر بر ضریب بازیافت نفت به روش ریزش ثقلی اجباری، تفسیر جدیدی از عملکرد این روش ارائه شده است.نتایج آزمایشات نشان می‏دهد که اگرچه افزایش نرخ تزریق گاز در تمام موارد سبب کاهش تولید نفت در زمان رسوخ گاز و درنتیجه کاهش چشم‏گیر بازیافت نهایی نفت می گردد، اما نمی‏توان تاثیر مثبت نرخ بالای تزریق گاز جهت کاهش زمان تولید از مخازن نفت سبک با تراوایی بسیار کم را نادیده گرفت. مطالعه تاثیر ترشوندگی نیز نشان می‏دهد که تاثیر منفی افزایش نرخ تزریق گاز بر تولید نفت در محیط‏های نفت‏دوست به مراتب بیشتر از محیط آب‏دوست است. همچنین نمودارهای حاصل از آزمایشات دو سیال با ویسکوزیته مختلف بیانگر این موضوع است که حتی با ثابت نگه داشتن نسبت نیروی ثقلی به ویسکوز هم نمی‏توان تاثیر منفی افزایش ویسکوزیته نفت بر بازیافت را جبران نمود.

کلیدواژه ها:

ازدیاد برداشت ، مکانیسم ریزش ثقلی ، تزریق گاز غیر امتزاجی