معرفی پتانسیل های نوین ژنتیکی جهت افزایش تحمل به سرما در گیاهان

سرمازدگی یکی از پدیده های جوی است که در اثر کاهش تدریجی یا ناگهانی دما در زمان رکود یا رشد گیاه حادث می شود میزان خسارت این عارضه در ایران2/5الی 3% گزارش شده است که ارزش ریالی بیش از 5 هزار میلیارد ریال دارد. از این رو اهمیت شناسایی و بکارگیری شیوه های مقابله با این پدیده جوی به منظور تقلیل خسارت واضح است. شماری از روش های پیش گیری و جبران خسارات وارده به گیاه طی تنش سرما هم اکنون در اختیار ماست. از نظر تئوری به کار بستن هر نوع شیوهی مقابله ای با سرما در مزرعه، می تواند ممکن باشد، اما نمی تواند اقتصادی هم باشد. امروزه استفاده از روش های تلفیقی کهتوأمان از روش های به زراعی و به نژادی بهره می برد، باعث افزایش بهره وری و کسب بهترین نتیجه با صرف کمترین نهاده ها شده است. گیاهان به دلایل ژنتیکی و وراثتی متفاوت از قابلیت درک تنش، ارسال پیام و نشان دادن واکنش مختلفبرخوردارند. این تفاوت ها به صورت دسته جات ژنی متنوع، الگوهای تجمع متابولیت متفاوت و خصوصیات فیزیولوژیکی دیگر نمود می یابد. شناخت این تنوعات و تقلید از آنها، امکان تولید ارقام زراعی و باغی متحمل را فراهم می نماید

کلیدواژه ها:

تنش سرما ، تحمل سرمازدگی ، مهندسی ژنتیک