شناسایی مولفه های موثر بر ثبات ازدواج: مطالعه ای درباره عوامل زمینه ساز

خانواده، محیطی ایده آل برای برآورده کردن نیازهای عاطفی و روانی افراد محسوب می شود. دستیابی به سلامت، رشد، رضایت و آرامش در این نهاد، در گروی دوام و پایداری ازدواج است. این پژوهش، با هدف کشف و تدوین مدلی از عوامل موثر بر دوام ازدواج های زودهنگام، به روش کیفی و با استفاده از رویکرد نظریه زمینه ای انجام شده است. گردآوری اطلاعات با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته صورت گرفت و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. نمونه گیری از 15 زوج به صورت هدفمند انجام شد و نتایج تحلیل مصاحبه ها به 68 کد باز، 6 کد محوری و 3 کد انتخابی منجر شد. بر اساس الگوی به دست آمده، عواملی مانند توانایی سازگاری در سنین جوانی و تعهدات مذهبی در افرادی که در محیط خانواده های منعطف رشد کرده اند و مرزهای مناسبی با شریک زندگی خود حفظ می کنند، به عنوان عوامل اصلی شکل دهنده پایداری ازدواج شناخته شدند. علاوه بر این، انعطاف پذیری شناختی و خوداتکایی طرفین به عنوان تسهیل گرهای پایداری ازدواج عمل می کنند. در مقابل، چالش های محیطی و اجتماعی، ناتوانی در مدیریت مشکلات و غفلت از نیازهای هیجانی، موانعی در مسیر رسیدن به یک ازدواج موفق و پایدار هستند. یکی از پیامدهای دوام ازدواج، مصونیت از آسیب ها و بلوغ فردی است. این امر با به کارگیری راهبردهایی نظیر رویکرد خانواده مدار و کوشش برای تعالی خانواده همراه با رعایت روحیات متقابل، محقق می شود. پایداری ازدواج یک فرآیند پیچیده است که از مسیر حل چالش ها و تفاوت ها در سایه توجه به معنویات، درک متقابل، تاب آوری و اراده برای حل مشکلات می گذرد.

کلیدواژه ها:

ازدواج ، بلوغ ، خانواده ، تاب آوری.