ارزیابی پایداری عملکرد دانه لاینهای اینبرد آفتابگردان با استفاده از روشهای رگرسیونی

این پژوهش به منظور ارزیابی پایداری عملکرد دانه لاینهای اینبرد آفتابگردان زراعی با استفاده از روشهای رگرسیونی تجزیه پایداری در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در پنج محیط در طی سه سال زراعی متوالی ( 90-1387 ) درمعاونت مؤسسه تحقیقات کشاورزی دیم سرارود استان کرمانشاه انجام گردید. نتایج تجزیه مرکب داد هها نشان دهنده تأثیر بسیار معنیدار(P <0.01ژنوتیپ، محیط و اثر متقابل ژنوتیپ×محیط بر عملکرد دانه لاین های اینبرد آفتابگردان بود. روش ابرهارت و راسل، لاینهای2 را با عملکرد نسبتاً بالا، ضرایب رگرسیون غیر معنیدار با یک و انحراف ازخط رگرسیون غیر معنیدار به عنوان لاینهایی با سازگاری عمومی بالا برای تمام محیطها مشخص نمود. همچنین بر اساسروش رگرسیونی تای، لاینG2 به عنوان لاین پایدار معرفی شد. به طور کلی، بر اساس روشهای رگرسیونی لاینG2 به عنوان لاین پایدار و مطلوب برای تمام محیطهای آزمایشی معرفی شد.G و 14 G5 ،G3 ،G

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، اثر متقابل ژنوتیپ×محیط ، لاینهای اینبرد ، مدل امی ، پایداری عملکرد