بررسی بهترین زمان کاربرد مخلوط علفکش توفور - دی، سولفات روی و اوره در جهت افزایش عملکرد کمی و درصد پروتئین گندم

برای تکامل مناسب گیاهان تامین نیتروژن آنها در هر یک از مراحل رشد لازم است . تنها دادن کود زیاد و یا مناسب کافی نیست بلکه تامین مداوم نیتروژن برای گیاه از اهمیت بیشتری برخوردار است اگرچه مصرف نیتروژن برای غلات در چند مرحله توصیه میشود اما باید توجه داشت که این عمل در مناطقی که پراکنش باران مناسب باشد، امکان پذیر خواهد بود و در مناطق خشک مصرف نیتروژن بلافاصله قبل از مرحله گلدهی گندم موفقیت آمیز نخواهد بود و دادن کود نیتروژنی به صورت سرک در موقع گل دهی یا بعد از آن دارای اشکالاتی می باشد . از طرف دیگر مقداری از کود پاشیده شده بین برگها و ساقه ها تجمع پیدا کرده و به زمین نمی رسد و در مقایسه با روش محلول پاشی باید مقدار بیشتری کود مصرف گردد. به اعتقاد برخی از پژوهشگران افزایش کود نیتروژن هنگام کاشت ، احتمالا اثر چندانی در افزایش پروتئین دانه ندارد زیرا آنان معتقدند که نیتروژن مصرفی در هنگام کاشت در برخی از شرایط ممکن است به وسیله شستشو از دسترس گیاه خارج شود یافتن روش مناسبی برای جبران نیتروژن مورد نیاز گندم در مراحل زایشی این گیاه ضروری به نظر می رسد ، زیرا که مصرف نیتروژن در این مراحل علاوه بر تاثیر در عملکرد دانه می تواند کیفیت دانه را نیز افزایش دهد محلول پاشی اوره می توان از بسیاری از مواد شیمیایی مانند آفت کش ها و علفکش ها ، به طور هم زمان و در یک مخزن استفاده نمود در این روش تا حدود %80 درصد نیتروژن جذب شده به دانه ها انتقال یابد . نتایج پژوهش های انجام گرفته نشان می دهد که محلول پاشی اوره در مراحل مختلف رشد توانسته است عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله، شاخص برداشت، مقدار پروتئین وکیفیت نانوایی و غیره را افزایش دهد و این در صورتی است که این کار در زمان مناسب صورت گیرد