تاثیر شاداب سازی محیطی بر سلامت روان دانش آموزان با استفاده از نظریات بندورا و مدل سلامت روان

استراتژیهای شاداب سازی به عنوان راهکارهای موثر در ترویج سلامت روان دانش آموزان و ایجاد محیطهای یادگیری پویا مطرح شده اند زیرا می توانند با کاهش استرس و افزایش مشارکت تحصیلی، به کیفیت آموزش بینجامند. این پژوهش با هدف تحلیل نقش استراتژیهای شاداب سازی بر سلامت روان دانش آموزان در محیطهای آموزشی انجام شد. روش پژوهش فراترکیب و کیفی-تحلیلی بود؛ جامعه آماری شامل منابع علمی مرتبط با کلیدواژه های "شاداب سازی"، "سلامت روان"، "مدرسه" و "بندورا" در پایگاه های داده داخلی (۱۳۹۳-۱۴۰۳) و خارجی (۲۰۱۴-۲۰۲۴) بود و نمونه گیری به صورت غیرتصادفی هدفمند انجام گرفت (n=۴۸). مطالعه داده ها با استفاده از روش تحلیل محتوا و مدل پریزما استخراج و سنتز شدند، در حالی که ابزار چک لیست ۲۷ گانه پریزما و نظریه شناخت اجتماعی بندورا (۱۹۸۶) به عنوان چارچوب تحلیلی مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تکنیک های کیفی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استراتژیهای شاداب سازی مانند فعالیت های گروهی، تعاملات مثبت و طراحی محیط های آموزشی خلاقانه نقش برجسته ای در کاهش اضطراب، افزایش انگیزه و تقویت هویت دانش آموزان داشتند. همچنین یافته ها ضرورت تلفیق این استراتژی ها با رویکردهای رفتاری-شناختی بندورا را در سیاست های آموزشی برجسته کردند. در نهایت، یافته ها اهمیت طراحی برنامه های شاداب سازی مبتنی بر مشارکت فعال دانش آموزان و معلمان در جهت تقویت سلامت روان و بهبود کیفیت آموزش را برجسته کردند.

کلیدواژه ها:

استراتژیهای شاداب سازی ، سلامت روان ، بندورا ، محیط های آموزشی ، روش فراترکیب