راهبردهای توسعه گردشگری در محور نجف - کربلا

توسعه گردشگری از دیرباز به عنوان ابزاری موثر برای فقرزدایی تلقی می شود و برای کشور درحال توسعه ای مانند عراق که با معضلات و محدودیت های اقتصادی و نیز اقتصاد تک محصولی مقابل است، اهمیت زیادی دارد. محور ارتباطی نجف – کربلا دارای قابلیت گردشگری بالایی است. شهرهای نجف و کربلا در دهه های اخیر، گردشگران داخلی و بین المللی بسیاری را بالاخص در ماه محرم و صفر پذیرا می باشند، این روند در طول سال نیز ادامه دارد و جایگاه گردشگری شهرهای مذکور را در مقایسه با دیگر انواع گردشگری ارتقاء داده است. پژوهش حاضر از نظر هدف توسعه ای و از نظر روش توصیفی-تحلیلی و پیمایشی است. این مقاله به بررسی نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای توسعه گردشگری مذهبی در محور ارتباطی نجف-کربلا پرداخته است. جامعه آماری شامل گردشگران محور ارتباطی نجف به کربلا است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده و حجم نمونه ۳۸۵ نفر تعیین شد. با استفاده از مدل تحلیلی SWOT و ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی QSPM))، وضعیت کنونی این منطقه تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که محور نجف-کربلا از نقاط قوت و فرصت هایی مانند دسترسی به خدمات اسکان متنوع و جذب گردشگران بین المللی برخوردار است. با این حال، کمبود زیرساخت های حمل ونقل و ازدحام از جمله نقاط ضعف و تهدیدات این محور است.این مقاله راهبردهایی شامل ارتقای زیرساخت های اقامتی و حمل ونقل، بهبود مدیریت بحران، توسعه شبکه های ارتباطی، و تقویت برنامه های آموزشی برای جوامع محلی پیشنهاد می دهد. باید بیان کرد که موفقیت در توسعه این محور نیازمند هماهنگی میان ذینفعان، جذب سرمایه گذاری های هدفمند و توجه به ابعاد زیست محیطی و اجتماعی است.

کلیدواژه ها:

گردشگری مذهبی' ، محور نجف-کربلا' ، ' ، مدل SWOT'