رشد هوشمند شهری,اصول و راهکارهای اجرایی

گسترش افقی شهر پدیده ای است که در نیم قرن اخیر نه تنها در کشورهای توسعه یافته بلکه در کشورهای در حال توسعه نیز اتفاق افتاده است. این پدیده، گسترش فضایی بی رویه ی شهر به سمت نواحی حاشیه ای و بیرونی و به صورت توسعه کم تراکم و منفک است. از پیامدها و مشکلات گسترش افقی بی رویه شهر میتوان به از بین رفتن اجتماعات محلی، جدایی گزینی اجتماعی، افزایش هزینه ی زیرساخت ها و خدمات شهری، افزایش طول و فاصله ی سفرهای شهری، افزایش مصرف انرژی، هزینه ی بالای اجرای سیستم حمل و نقل عمومی، افزایش مصرف بنزین، وابستگی بیشتر به استفاده از اتومبیل های شخصی در سفرهای شهری، تغییر کاربری زمین های مرغوب کشاورزی و باغات اطراف شهر، آلودگی هوا، تخریب و آلودگی منابع آب و. . . اشاره کرد که همه ی این محدودیت ها و مشکلات، موانعی در برابر دستیابی شهر به توسعه پایدار شهری میباشند. بنابراین در جهت کاهش این مشکلات نظریات مختلفی از جمله: نظریه رشد هوشمند شهری، نظریه کاربری های ترکیبی و نظریه آستانه رفاه زیست محیطی مطرح شده است. در این تحقیق سعی می شود نظریه ی رشد هوشمند شهری، تعاریف و اصول آن به صورت جامع معرفی گردد و برخی از اصول و راهکارهای اجرایی آن از طریق روش هایGIS ای بررسی شود .

کلیدواژه ها:

رشد هوشمند شهری ، کاربری ترکیبی ، آستانه رفاه زیست محیطی ، gis