نقش رسانه های دیجیتال در نقض حریم خصوصی و واکنش نظام های حقوقی ایران و مصر در جبران خسارت مدنی

رسانه های دیجیتال با گسترش چشمگیر خود، سبک زندگی، ارتباطات و تعاملات انسانی را متحول کرده اند. اما این تحول هم زمان با بروز چالش هایی جدید در حوزه حریم خصوصی همراه بوده است. نقض حریم خصوصی افراد از طریق انتشار اطلاعات شخصی، تصویر، صوت، و مکاتبات بدون رضایت، از مصادیق بارز سوءاستفاده در فضای دیجیتال به شمار می رود که آثار روانی، اجتماعی و اقتصادی جبران ناپذیری بر قربانیان بر جای می گذارد. در پاسخ به این وضعیت، نظام های حقوقی مختلف در تلاش اند تا با تدوین قواعد حمایتی، جبران خسارات مدنی ناشی از این گونه نقض ها را ممکن سازند. در ایران، گرچه قوانین متعددی از جمله قانون جرایم رایانه ای، قانون مجازات اسلامی و قواعد مسئولیت مدنی به این موضوع پرداخته اند، اما نبود قانون جامع حمایت از داده های شخصی، خلا مهمی در حمایت از حریم خصوصی محسوب می شود. در مقابل، نظام حقوقی مصر با تصویب قانون حمایت از داده های شخصی مصوب ۲۰۲۰، گامی موثر در راستای تنظیم مسئولیت مدنی ناشی از نقض حریم خصوصی برداشته است. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و با مقایسه تطبیقی، به بررسی نقش رسانه های دیجیتال در تعرض به حریم خصوصی و نحوه جبران خسارات مدنی در نظام های حقوقی ایران و مصر پرداخته، و در پایان راهکارهایی برای تقویت حمایت های قانونی و تقنینی در این زمینه ارائه می نماید.

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، رسانه های دیجیتال ، مسئولیت مدنی ، نظام حقوقی ایران و مصر ، داده های شخصی