تحلیل میزان ریسک معرفی ارقام با پتانسیل عملکرد بالا و پایدار در ذرت

نادیده گرفتن برهمکنش ژنوتیپ × محیط در آزمایش های چندمحیطی می تواند احتمال ارائه توصیه های نادرست به کشاورزان را افزایش دهد. برای اتخاذ تصمیمات آگاهانه، ارقامی که احتمال تجربه بازده بسیار پایین را به حداقل می رسانند، ترجیح داده می شوند. پیشرفت های اخیر در تئوری احتمال و نرم افزارهای پیشرفته، رویکرد کارآمدتری برای انتخاب کاندیدهای مناسب در محیط های مختلف ارائه می دهد. برای بهره مندی از مزیت های تعیین احتمال عملکرد بهتر یک ژنوتیپ در چارچوب بیزی، آزمایشی با ۳۸ هیبرید ذرت و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در پنج مکان مختلف انجام شد. مولفه های واریانس برآوردشده برای اثرات ژنوتیپ، محیط و ژنوتیپ × محیط در مدل بیزی به­ترتیب ۵۵۰/۰، ۵۲۸/۷۱ و ۷۳۶/۰ بود که نشان دهنده سهم بیشتر عوامل محیط از تغییرات کل است. شدت انتخاب ۲۰ درصد با هدف افزایش میانگین عملکرد دانه در پانل ژنوتیپ های انتخابی اعمال شد. در مکان­های مختلف هیبرید شماره ۱۵ در ۹۸ درصد مواقع عملکرد بهتری نسبت به هیبرید شاهد نشان داد، اما تنها در ۴% موارد پایداری بهتری داشت. لذا برای شناسایی ژنوتیپ هایی با عملکرد و پایداری بالا به­طور هم زمان، تجزیه و تحلیل احتمال توام ضروری است. بر اساس این تجزیه و تحلیل، هیبریدهای شماره ۱۲، ۱۳ و ۱۵ به عنوان بهترین ها شناخته شدند. نتایج نشان می دهد که استفاده از روش ریسک/احتمال می تواند منجر به تصمیم گیری دقیق تری برای انتخاب و توصیه رقم شود.

کلیدواژه ها:

احتمال ، آزمایش های چندمحیطی ، برهمکنش های ژنوتیپ × محیط ، تحلیل بیزی ، توصیه رقم