هویت فرهنگ وسنت الگوی تدوین تعلق فضایی به خانه های ایرانی

خانه فضایی است مرتبط که آدمی از دیرباز به طور روزمره از آن تاثیر گرفته و بر آن تاثیر می گذارد و خانه اولین فضایی است که آدمی احساس تعلق فضایی را در آن تجربه می کند. احداث یک خانه پدیده ای فرهنگی محسوب شده و شکل و سازمان فضایی آن به شدت تحت تاثیر فرهنگی است که به آن تعلق دارد. از طرفی دیگر با بررسی آموزه های دینی و اسلامی در ارتباط با ویژگی های خانه مطلوب با مقولاتی مانند توصیه به داشتن حریم خانه، پرهیز از اشرافمتقابل، نور در خانه، پرهیز از بیهودگی، ایجاد آرامش، امنیت، سکون و ... مواجه می شویم. لذا با توجه به فرهنگ غنی ایران زمین و همچنین براساس مواردمطرح شده در مسکن مطلوب در اسلام، نیاز به شناخت و بیان عناصر و ویژگی های موجود در طراحی مسکن ایرانی براساس فرهنگ ایرانی و مباحت مطرحشده در دین و شریعت، احساس می شود. از این رو مقاله حاضر با هد تبیین الگوهای طراحی مسکن با توجه به مقوله فرهنگ با در نظر داشتن مفاهیمی چون قلمرو، مقیاس انسانی، خلوت و ... به نگارش درآمده است. نتایج نیز بیانگر آن است که در الگوهای طراحی معماری مسکن علاوه بر جنبه سرپناه بودن خانه به عنوان نقش اصلی آن، جنبه والای خانه که ایجاد محیطی مطلوب برای زندگی براساس فرهنگ ایرانی است، نیز بایستی بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد

کلیدواژه ها:

خانه ایرانی ، هویت فرهنگ ، هویت سنت ، تعلق فضایی