تحلیل جایگاه فن آوری نوین اطلاعات در مدیریت و توسعه پایدار شهری

شهر به مثابه بخشی از سلسله مراتب سیستم فضایی و تقسیمات سیاسی - جغرافیایی هر کشور براساس شاخصه های مختلفی مانند نوع حکومت،مدیریت، سطح آگاهی، علاقه مندی اجتماعی و مشارکت مردم در نظام تصمیم گیری و... شکل می گیرد. در ایران مدیریت شهری سابقه بسیارطولانیدارد. اما در طول تاریخ باکش و قوسهایی همراه بوده است. به موازات افزایش جمعیت شهری درایران اداره شهرها نیز بسیار با اهمیت گردید. آنچه کهامروزه درشهرهای ایران در اداره شهرها رخ می دهد ،تلفیقی ازشیوه های مدیریت از فرهنگ ایرانی و غربی است. برنامه ریزان شهری از صدها سال پیش تلاش داشته اند تاشیوهای مناسب در اداره شهر و شاخص های مناسب برای زندگی درمناطق شهری راتعیین و پیشنهاد نمایند. اما با پیشرفت تکنولوژی وافزایش سریع جمعیت، تغییرات مهمی دراداره شهرها و شاخص های زندگی شهری ایجادگردید . نظام مدیریت شهری با هدف ادارهمطلوب امور شهر، سعی دارد روابط میان عناصر شهری را هماهنگ سازد. با توجه به گسترش روزافزون فناورهای اطلاعات وارتباطات در شهرها وظهور عصر اطلاعات لزوم بکارگیری این فناوری برای دستیابی توسعه پایدار به شدت احساس می شود. افزایش و ارتقای سطح دانش و آگاهی شهروندان یک جامعه دستاوردهای مثبتی را به دنبال می آورد که ممکن است در مراحل اولیه محسوس و یا ملموس نباشد. از چالش های عمده مدیریت شهری ایران در سالیان اخیر می توان به پدیده جهانی شدن و تأثیرات زیاد آن در زندگی شهروندان در حال و بویژه پس از پیوستن کاملایران به سازمان تجارت جهانی اشاره نمود که از بزرگترین چالش های جامعه ایران در سالهای آینده بر شمرده شده است. روندها و جریانات جهانیاز یک سو و چالش های محتوایی و رویه ای موجود در مناطق کلانشهری جهان از سوی دیگر، ضرورت نگاه نو به مفهوم نسبتاً جدید اما قوام یافته در نظام جدید برنامه ریزی سکونتگاهی را ضروری می سازد . دراین تحقیق با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، – ضمن بررسی و ضرورتهای به کارگیری فناوری اطلاعات در اداره شهرها به پیامدهای آن در جهت رسیدن به توسعه پایدار در شهرها اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، توسعه پایدار شهری