تعیین تاثیر نوآوری باز بر مزیت رقابتی پایدار با نقش واسطه ای دوسوتوانی یادگیری و نقش تعدیلگر قابلیت مدیریت دانش

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر نوآوری باز بر مزیت رقابتی پایدار با نقش واسطه ای دوسوتوانی یادگیری و نقش تعدیلگر قابلیت مدیریت دانش صورت پذیرفت که از لحاظ هدف، کاربردی و بر مبنای روش از پژوهش های توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری مورد نظر، تمام کارکنان شرکت کاشی و سرامیک استان یزد به تعداد ۱۳۱ نفر بوده که با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول کوکران در سال ۱۴۰۳ انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه استاندارد بود که پیش از توزیع، روایی آن از طریق روایی محتوایی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت و سپس در بین نمونه توزیع شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شده است. برای بررسی اثرات میانجی از آزمون سوبل استفاده شد و برازش مدل مورد بررسی قرار گرفت.پس از جمع آوری داده ها، بررسی مدل ساختاری پژوهش با استفاده از روش حداقل مربعات جزیی انجام گرفت. نتایج نشان داد که کلیه سازه های پژوهش دارای روایی و پایایی لازم بوده اند. نتایج بررسی آزمون الگوی ساختاری بیانگر ارتباط مثبت و معنی دار نوآوری باز بر مزیت رقابتی پایدار با نقش واسطه ای دوسوتوانی یادگیری و نقش تعدیلگر قابلیت مدیریت دانش است. همچنین یافته ها نشان داد به طور مثبت رابطه بین نوآوری باز بر مزیت رقابتی پایدار در بین کارکنان شرکت های کاشی و سرامیک استان یزد تایید شد. نوآوری باز بر دوسوتوانی یادگیری سازمانی رابطه مثبت و معناداری دارد. یافته ها حاکی از این است که دوسوتوانی یادگیری بر مزیت رقابتی در صنایع کاشی و سرامیک استان یزد تاثیرمثبت و معناداری دارد و تمام فرضیه های تحقیق را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

نوآوری باز ، قابلیت مدیریت دانش ، یادگیری بهره بردارانه ، یادگیری اکتشافی ، مزیت رقابتی