انتظار و مهدویت از منظر نهج البلاغه (مطالعه موردی علائم قبل از ظهور حضرت مهدی در بیان امام علی(ع) خروج سفیانی)

از جمله مباحث مهم در زمینه مهدویت در نهج البلاغه بحث علائم ظهور امام زمان(عج) و حوادث و اتفاقات قبل و بعد از آن می باشد که این موضوع در کلام امام علی(ع) و خصوصا در نهج البلاغه از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و بارها از آن یاد شده است. ما نیز در این پژوهش سعی بر آن داریم تا با محوریت نهج البلاغه به تبیین ظهور امام علی(ع) و با تاکید بر نهج البلاغه به شناخت بهتر و فهم درست تری از نشانه های ظهور دست یابیم و با محوریت این کتاب و با استفاده از سخنان برجای مانده از امام علی(ع) در دیگر کتب مرتبط درباره علائم قبل و بعد از ظهور تحلیل و بررسی جامعی انجام دهیم. به عنوان نمونه برای این کار از خطبه هایی از نهج البلاغه مثل (۱۰۰، ۱۳۸، ۱۴۷ و۱۵۰) استفاده شده که امام علی(ع) در این قسمت ها به مباحث مختلفی درباره امام زمان(عج) و مسائل گوناگون قبل و بعد از ظهور قیام ایشان و کیفیت غلبه ایشان بر دشمنانشان و برپایی حکومت جهان شمول این بزرگوار اشاره کرده است. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات و تحقیقات کتابخانه ای و با روش توصیفی-تحلیلی و بر اساس اصول فیش برداری است که در پی پاسخ به چگونگی بیان علائم قبل از ظهور حضرت مهدی(عج) را در احادیث و روایات علوی و خصوصا نهج البلاغه می باشد. یافته های این پژوهش حاکی از آنست که در احادیث و روایات حضرت امیر(ع) و در برخی از خطبه های نهج البلاغه همانند خطبه های ۱۳۸ و ۱۵۰ به ظهور منجی موعود(عج) اشاره کرده است.

کلیدواژه ها:

امام علی(ع) ، امام زمان(عج) ، نهج البلاغه ، سفیانی ، علائم ظهور