اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان مبتلا به اختلال وسواس فکری عملی می باشد. روش پژوهش حاضر کاربردی از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون می باشد. جامعه آماری پژوهش با استناد از آموزش و پروش و مراجعه به پرونده های پزشکی دانش آموزان شامل ۳۷ دانش آموز دختر پایه یازدهم رشته علوم تجربی از ۱۰ مدارس دولتی و ۱۶ کلاس می باشند که به گزارش متخصص بالینی (درج در پرونده های پزشکی در اختیار مشاور (مدرسه دارای نشانگان اختلال وسواس فکری و عملی می باشند تعداد نمونه از بین دانش آموزان دختر پایه یازدهم رشته علوم تجربی واجد شرایط براساس ملاک ورود و خروج ۳۲ دانش آموز به صورت در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (۱۶ نفر) و آزمایشی (۱۶) نفر قرار گرفتند جلسات درمانی به مدت ۱۰ جلسه گروهی ۹۰ دقیقه ای طی ۵ هفته (هفته ای دو (جلسه انجام گرفت ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه تاب آوری کانر و دیوید سون (CD-RISC) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران(CERQ) بود که به صورت پیش آزمون – پس آزمون اجراشد و در آخر برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از تحلیل واریانس به کمک نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین داده های به دست آمده از نمرات تاب آوری و تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان دختر مبتلا به وسواس فکری عملی قبل و پس از درمان شناختی رفتاری تفاوت معنادار وجود دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی ، رفتاری ، تاب آوری ، تنظیم شناختی هیجان ، اختلال وسواس فکری عملی