بررسی روش های نوین مدیریت کلاس

با توجه به تحولات گسترده در نظام های آموزشی و ظهور فناوری های نوین، مدیریت کلاس به عنوان یکی از ارکان اساسی فرآیند یاددهی–یادگیری نیازمند بازنگری و تحول بنیادین است. هدف این مقاله، بررسی و تحلیل روش های نوین مدیریت کلاس با تمرکز بر رویکردهای تعاملی، فناورانه و دانش آموزمحور است که در راستای ارتقاء کیفیت آموزش، افزایش انگیزه یادگیری و بهبود رفتارهای کلاسی طراحی شده اند.پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی–تحلیلی و با بهره گیری از منابع علمی معتبر منتشرشده بین سال های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۵، به شناسایی مولفه های کلیدی در مدیریت نوین کلاس پرداخته است. چارچوب نظری مقاله بر پایه دیدگاه های سازنده گرایی، یادگیری فعال، خودتنظیمی و نظریه های ارتباطی بنا شده است. در این راستا، روش هایی همچون استفاده از فناوری های هوشمند آموزشی (مانند سامانه های مدیریت یادگیری، واقعیت افزوده، هوش مصنوعی)، بازی وارسازی فرآیند یادگیری، طراحی محیط های یادگیری فراگیر، مشارکت دانش آموزان در تدوین قوانین کلاس، و تقویت مهارت های ارتباطی معلمان مورد بررسی قرار گرفته اند.یافته های تحقیق نشان می دهند که بهره گیری از این رویکردها موجب افزایش مشارکت دانش آموزان، ارتقاء انگیزه درونی، بهبود نظم و رفتارهای کلاسی، و تسهیل فرآیند یادگیری می شود. همچنین، چالش هایی نظیر شکاف دیجیتالی، مقاومت در برابر تغییر، و نیاز به آموزش تخصصی معلمان شناسایی شده و راهکارهایی برای رفع آن ها پیشنهاد گردیده است.در نتیجه، مقاله بر ضرورت تحول در نقش معلم از انتقال دهنده اطلاعات به تسهیل گر یادگیری، طراحی برنامه های تلفیقی آموزشی، و حمایت نهادی از نوآوری های آموزشی تاکید دارد. این پژوهش می تواند به عنوان مبنایی برای توسعه سیاست های آموزشی، طراحی دوره های تربیت معلم، و ارتقاء کیفیت مدیریت کلاس در نظام های آموزشی مدرن مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کلاس ، یادگیری فعال ، فناوری آموزشی ، بازی وارسازی ، تعامل گرایی ، خودتنظیمی ، نقش معلم ، آموزش نوین ، محیط یادگیری فراگیر ، انگیزه یادگیری