بررسی و ارزیابی کیفیت و تاثیر فضای ورودی شهرها در شهرسازی پایدار

درگذشته ورودی شهرمفصلی بود که اتصال میان شهروخارج شهر را به خوبی برقرار میکردبرهم خوردن سلسله مراتب فضایی در نظام کالبدی شهرها به دلیل رشدشتابان آنها سبب شده تا ورودی که یکی از حلقه های اصلی این تسلسل است، دچار بی هویتی و نابسامانی شود و جایگاه آن به عنوان عنصری مهم در تعریف شهر ونقطه اتصال شهر به پیرامون فراموش شود این نابسامانیها دردوسطح قابل بررسی هستند نابسامانی هایی که مبادی ورودیرا از حداقل مؤلفه های سازنده یک فضای مطلوب شهری بی بهره می کنند نخستین فضای برخورد مسافر با شهر ورودی آن است و نخستین تصویر ذهنی و پیش داوری های وی بر این اساس صورت می گیرد.فضای ورودی ویترین نمایش هویت شهرومعرف شهر استبنابراین بایستی به گونه ای طراحی و تعریف شود که ارتباطی قوی و عمیق با مخاطبین داشته باشد ودرشکل گیری خاطرات جمعی و تصورات ذهنی آنها موثرباشد متاسفانه الگوی بی ماخذ فلکه و بلوار که درتمام شهرهای ایران چه ساحلی و چه کویری و چه کوهستانی تقلید میگردد جوابگوی نیازشهر امروز نیست مکانی که میبایست معرف شهرباشد، به محل انباشت نخاله، زباله دان و تبعیدگاه صنوف مزاحم تبدیل شده است درسطح دوم فقدان ویژگیهای کلیدی فاصله ای میان وضعیت موجود باکفیت فضایی موردانتظاراز فضای ورودی ایجاد کرده است. از آنجایی که اساساً توسعه به سمت بیرون درشهرهای ما مقدم برتوسعه درونی است خواه ناخواه مرزهای شهر هر روز منبسط می شوند و بدیهی است که در آینده ای نه چندان دور این فلکه وبلوارها که اکنون ورودی شهرمحسوب میگردند دردرون شهرجای میگیرند دراین صورت این فضاها به واسطه ابعاد غیر انسانی و بار ترافیکی که به خود جذب مینمایند به جای یک فضای شهری تبدیل به یک معضل شهری میشوند درنهایت توسعه شهرها اجتناب ناپذیر است، بنابراین نوعی آینده نگری به منظور به حداقل رسندن دغدغه های بافت آتی پایدارلازم است این مقاله درصدد است که حوزه های ورودی شهرها را باتوجه به اصول پایداری مورد بررسی و کنکاش قراردهد. نتایج پژوهش بصورت راهبردهایی درجهت تقویت مولفه های توسعه پایداربرای طراحی مبادی ورودی شهرها ارائه می شود. پژوهش از نوع بنیادی و روش تحقیق توصیفی تحلیل است

کلیدواژه ها:

فضای ورودی شهر ، فضای بیرون و درون شهر ، پایداری ، مولفه های کیفی