ارزیابی پایداری در مدیریت منابع آب در بخش کشاورزی

مدیریت تامین وتوسعه منابع آب به عنوان یک عامل پویا وموثردرجهتسیاست گذاری برنامه ریزی وایجادامکانات لازم برای بهرهگیری از منابع آب، از سالها پیش شکل گرفته و توجه عمده خود رابه توسط منابع آب موضوعات زیست محیطی سیاسی حقوقی و سازمانی معطوف کرده است. در این بین، بخش کشاورزی بعنوان بزرگترین مصرف کننده آب نقش ویژه ای دراین برنامه ریزی وسیاست گذاری دارد برای رسیدن به توسعه کشاورزی، ایجاد تحول و نوسازی درآن ازضروریات می باشد عواملی همچون بازار تکنولوژی یافن اوری روزامددسترسی به موادووسایل لازم در بخش کشاورزی باید دچار تحول و نوسازی شوند.لیکن باتغییر نگرش ازعوامل فرابخشی به درون بخشی مشخص میشود که فاکتورهایی ازدرون بخش کش اورزی تأثیرات مهمی بر روند تحول و نوسازی بخش ومخصصا توسعه کشاورزی خواهند داشت اب وخاک بعنوان دومقوله عمده ازجمله این عوامل می باشند اگرچه دو عامل مذکور تا حدودی لازمه جداییناپذیررویش گیاهان هستند اما نگاه ما به این دومقوله و مشخصا آب ازجنبه اهمیت حیاتی آن برای بخش کشاورزی خصوصاً در شرایط اقلیمی ایران است.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه کشاورزی ، منابع آب ، ارزیابی پایداری