بررسی روند تغییرات فراوانی وقوع گرد و غبار در نیمه غربی ایران طی دوره زمانی 1384-1340

یکی از انواع بلایای طبیعی که هر ساله باعث خسارت زیادی در نواحی خشک و بیابانی جهان و ایران می‌شود، طوفان‌های گرد و غبار است. وقوع این پدیده در سال‌های اخیر گریبان­گیر غرب و جنوب غربی ایران بوده و باعث بروز مشکلاتی در این مناطق شده است، از این­رو مطالعه روند تغییرات زمانی و مکانی این پدیده ضروری می‌باشد تا بتوان به منظور پیشگیری و کاهش اثرات نامطلوب آن برنامه­ریزی‌های لازم را اتخاذ نمود. در این تحقیق روند تغییرات تعداد روزهای همراه با گرد و غبار در طول سال، مورد مطالعه قرار گرفت. برای این منظور داده­های مربوط به 18 ایستگاه سینوپتیک نیمه غربی کشور در دوره زمانی 1384-1340 تهیه و به منظور مطالعه روند این پدیده در هر ایستگاه از آزمون ناپارامتری من-کندال و شیب روند sen استفاده گردید. نتایج نشان داد که تنها روند تغییرات در 6 ایستگاه ارومیه، شهر کرد، اصفهان، قزوین، آبادان و تهران- مهرآباد معنی­دار بود که از بین این ایستگاه‌ها، ارومیه، اصفهان، قزوین، آبادان و تهران-مهرآباد روند کاهشی و ایستگاه شهرکرد روند افزایشی را نشان داد. در نهایت نقشه­های توزیع مکانی این پدیده در سه بازه زمانی 15ساله و کل دوره مورد مطالعه با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی و روش میان­یابی معکوس فاصله تهیه و نسبت به تحلیل آن‌ها اقدام شد.

کلیدواژه ها:

روندیابی ، گردوغبار ، دوره زمانی ، غرب ایران ، شیبsen ، من-کندال ، IDW ، GIS