سنگ نگاری، سنگ شناسی و زمین شیمی توده های نیمه آتشفشانی در کانسار مس- مولیبدن پورفیری دوگان (کمربند ترود- چاه شیرین)

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 95

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPU-16-2_001

تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1404

چکیده مقاله:

محدوده معدنی دوگان در حاشیه شمالی دشت کویر مرکزی ایران و در شمال باختری روستای ترود از توابع شهرستان شاهرود جای دارد. واحدهای سنگی منطقه شامل سه توده مجزای نیمه آتشفشانی و به ترتیب سنی از قدیم به جدید شامل کوارتزمونزونیت تا مونزودیوریت پورفیری، دیوریت تا میکرودیوریت پورفیری، کوارتزدیوریت تا گرانودیوریت پورفیری و سنگ های درونگیر آتشفشانی و آذرآواری ائوسن هستند. بیشترین گسترش این توده­ها در بخش­های شمال­خاوری، مرکز و جنوب خاوری محدوده است و توده کوارتزمونزونیت تا مونزودیوریت پورفیری نسبت به دیگر توده­ها گسترش بیشتری دارد. میزان SiO۲ این توده ها برابر با ۱۵/۵۲ تا ۸۵/۶۶ درصدوزنی است. بر پایه شواهد زمین شیمیایی، این توده­ها سرشت متاآلومین تا پرآلومین و کالک آلکالن تا کالک آلکالن با پتاسیم بالا دارند. در نمودار بهنجارشده به ترکیب گوشته اولیه و کندریت کمابیش همه نمونه ها، از عنصرهای خاکی کمیاب سبک (LREE) نسبت به عنصرهای خاکی کمیاب سنگین (HREE) غنی شدگی نشان می دهند. در این نمونه­ها مقدار (La/Ybn) برابر با ۸۳/۱ تا ۰۲/۲۰ است. غنی­شدگی از عنصرهای لیتوفیل با یون بزرگ (LILE) مانند Rb، Cs و K در همه نمونه­های نیمه آتشفشانی منطقه، ویژگی های زمین شیمیایی یک محیط ژئودینامیکی مرتبط با فرورانش را نشان می دهد. با توجه به نمودارY در برابر Sr/Y و و Ybn در برابر (La/Yb)n، بیشتر نمونه های نیمه آتشفشانی منطقه شاخص شبه آداکیتی دارند. نسبت Sr/Y در توده کوارتزمونزونیت تا مونزودیوریت پورفیری برابر با ۱۳/۱۴-۲۸/۵۰، در توده دیوریت تا میکرودیوریت پورفیری برابر با ۷۷/۴۷ -۴۹/۷۴ و در توده کوارتزدیوریت تا گرانودیوریت پورفیری برابر با ۵۱/۵۸- ۰۳/۱۳۷ است.

نویسندگان

شادی ستاری

دانشجوی دکتری، گروه علوم زمین، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

محمدرضا حسین زاده

استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

محسن موید

استاد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم طبیعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abedini, M., Ziaii, M., Timkin, T., and Pour, A.B. (۲۰۲۳) ...
  • Almeida, M.E., Macambira, M.J.B., and Oliveira, E.C. (۲۰۰۷) Geochemistry and ...
  • Cooke, D.R., Hollings, P., and Walshe, J.L. (۲۰۰۵) Giant porphyry ...
  • Defant, M.J., and Drummond, M.S. (۱۹۹۰) Derivation of some modern ...
  • Irvine, T.N. and Baragar, W.E.A. (۱۹۷۱) A guide to the ...
  • Kikawada, Y. (۲۰۰۱) Experimental studies on the mobility of lanthanides ...
  • Moghadam, H.S., and Stern, R.J. (۲۰۱۴) Ophiolites of Iran: Keys ...
  • Pearce J. (۱۹۹۶) Sources and settings of granitic rocks. Episodes, ...
  • Rudnick, R.L., and Fountain, D.M. (۱۹۹۵) Nature and composition of ...
  • Wilkinson, J.J. (۲۰۱۳) Triggers for the formation of porphyry ore ...
  • Winchester, J.A., and Floyd, P.A. (۱۹۷۷) Geochemical discrimination of different ...
  • Yan, Q.H., Li, S.S., Qiu, Z.W., Wang, H., Wei, X.P., ...
  • نمایش کامل مراجع