تعیین وضعیت نگرشهای مذهبی و دینداری در میان دانشجویان روانشناسی یک مطالعه پیمایشی

دینداری و نگرشهای مذهبی از عوامل مهم در سلامت روان و رفتار اجتماعی محسوب می شوند اما تاثیر تحصیلات دانشگاهی به ویژه در رشته روانشناسی بر این حوزه کمتر بررسی شده است. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت دینداری و نگرش مذهبی دانشجویان رشته روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کاشان انجام گرفت. پژوهش توصیفی-پیمایشی و مقطعی بوده و نمونه شامل ۲۶۴ دانشجو از مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد بود که به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. از پرسشنامه دینداری گلاک و استارک نسخه انطباق یافته با اسلام و پرسشنامه نگرش مذهبی گلریز و براهنی استفاده شد که پس از اعتبارسنجی و اصلاحات روانسنجی با پایایی مطلوب به کار گرفته شدند. تحلیل داده ها با آزمون های ناپارامتری در نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج نشان داد که دانشجویان در ابعاد دینداری شامل اعتقادی، عاطفی، پیامدی مناسکی و همچنین نگرش مذهبی در سطح متوسط تا بالا قرار دارند. تفاوت های معناداری بین زنان و مردان به نفع زنان و همچنین بین افراد متاهل و مجرد در برخی ابعاد مشاهده شد. برخلاف انتظار تفاوت معناداری بین مقاطع تحصیلی و سن دیده نشد اما با افزایش سنوات تحصیلی کاهش اندکی در برخی ابعاد دینداری مشاهده گردید. این یافته ها نشان می دهد که آموزش علمی در رشته روانشناسی تاثیر قوی و مستقیمی بر کاهش دینداری ندارد و باورهای دینی دانشجویان نسبتا پایدار باقی می مانند. نتایج این پژوهش می تواند زمینه ساز تحقیقات آتی در بررسی تعامل بین تحصیلات آکادمیک، باورهای دینی و همچنین برنامه ریزی های فرهنگی و آموزشی موثر در دانشگاه ها باشد.

کلیدواژه ها:

دینداری نگرش ، مذهبی دانشجویان ، روانشناسی تحصیلات دانشگاهی ، مطالعه پیمایشی