نقش معلم در ایجاد فضای روانی مثبت در یادگیری

فضای روانی مثبت در یادگیری و کلاس درس از ارکان اساسی یادگیری موثر و رشد تحصیلی و عاطفی دانش آموزان به شمار می آید. این مقاله به بررسی نقش معلم در ایجاد چنین فضایی پرداخته است و نشان میدهد که ارتباط موثر میان معلم و دانش آموز، شناخت نیازهای عاطفی فراگیران آموزش، مهارتهای اجتماعی عاطفی و به کارگیری روشهای تدریس مشارکتی از جمله راهبردهای کلیدی در تقویت فضای حمایتی و امن در کلاس درس هستند. با تکیه بر نظریه های یادگیری شناختی اجتماعی، خود تعیین گری، دلبستگی و اکولوژی، انسانی مقاله تاکید میکند که تعاملات مثبت در کلاس نه تنها عملکرد تحصیلی بلکه سلامت روانی و اجتماعی دانش آموزان را نیز بهبود میبخشد. همچنین در این مطالعه به فرصت ها و چالشهای استفاده از فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی در ایجاد فضای روانی مثبت پرداخته شده است. یافته ها نشان میدهد که شخصی سازی آموزش و بازخورد آنی از طریق فناوری می تواند نقش موثری در ارتقای یادگیری داشته باشد هرچند خطراتی چون کاهش تعامل انسانی و سوگیریهای الگوریتمی نیز وجود دارد. در نهایت مقاله با اشاره به موانعی همچون کمبود آموزش معلمان، فشارهای نظام آموزشی و تنوع نیازهای دانش آموزان بر ضرورت توانمندسازی معلمان در ابعاد عاطفی ارتباطی و فناورانه تاکید میکند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، کلاس درس ، معلم ، فضای روانی مثبت ، دانش آموزان