اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی براسترس والدگری مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم

این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس والدگری مادران دارای کودک مبتلا به اوتیسم به اجرا درآمد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ بودند. نمونه پژوهش شامل ۲۶ نفر از مادران دارای فرزند مبتلا به اوتیسم بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه ۱۳ نفر). ابزار گردآوری شامل پرسشنامه استرس والدگری فردریچ و همکاران (۱۹۸۳ بود مداخله پژوهش شامل ۸ جلسه آموزشی ۹۰ دقیقه ای شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی برای گروه آزمایش بود و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره حاکی از این بود که روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش استرس والدگری مادران دارای کودک اختلال اوتیسم موثر بوده است ۰/۰۵ >P. با توجه به یافته ها میتوان برای کاهش استرس والدگری مادران دارای کودک اوتیسم میتوان از شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی سود جست.

کلیدواژه ها:

استرس ، والدگری ، شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، اوتیسم