بررسی توانایی رشد لاکتوباسیلوس پلانتاروم و بیفیدوباکتریوم بیفیدوم در محیط کشت ضایعاتی تفاله گوجه فرنگی

با توجه به تولید گسترده محصولات گوجه فرنگی و ضایعات بالای به جای مانده و طرفی با در نظر گرفتن ترکیبات ارزشمندی نظیر فیبرهای تغذیه ای پروتئین، اسیدهای چرب غیر اشباع، لیکوپن در ضایعات گوجه فرنگی، میتوان تفاله به جای مانده را در به عنوان یک بستر ارزان قیمت جهت رشد میکروارگانیسمهای مفید از جمله پروبیوتیک ها استفاده شود. در این پژوهش رشد بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و لاکتوباسیلوس پلانتاروم به عنوان پروبیوتیک بر روی محیط کشت ضایعاتی تفاله گوجه فرنگی در شرایط گرمخانه گذاری متفاوت جهت بدست آوردن بهینه از طرح آماری RSM استفاده شد. طرح با سه عامل و هر عامل با سه سطح مورد بررسی قرار گرفت میزان تلقیح (۲) ۴) و (۶ درصد و میزان رطوبت (۶۰، ۷۰ و ۸۰ درصد و دمای (۳۰، ۳۷ و ۴۴ درجه سانتیگراد انجام شد. منحنی رشد بدست آمده نتایج نشان داد که رشد باکتری ها بعد از ۲۴ ساعت وارد فاز سکون میشود نتایج آزمون شیمیایی نشان داد که بیفیدوباکتر و لاکتوباسیلوس pH نمونه های تخمیری را به طور معنی داری کاهش داد و اسیدیته و میزان پروتئین نمونه های تخمیری را به طور معنی داری افزایش داد (۰/۰۵>P) که بین نمونههای تخمیری لاکتوباسیلوس پلانتاروم تاثیر گذارتر بود. همچنین میزان چربی و رطوبت کاهش و میزان فیبر افزایش یافت اما بین نمونههای تخمیری بیفیدوباکتربیفیدیوم و لاکتوباسیلوس پلانتاروم اختلاف معنیدار مشاهده نشد (۰/۰۵بیفیدوباکتریوم بیفیدوم و لاکتوباسیلوس پلانتاروم توانایی رشد در محیط کشت ارزان قیمت و در دسترس فراوان تفاله گوجه فرنگی را دارا میباشد.

کلیدواژه ها:

بیفیدوباکتریوم بیفیدوم ، لاکتوباسیلوس پلانتاروم ، تفاله گوجه فرنگی ، پروبیوتیک