هوش مصنوعی و ابزارهای کمکی شخصی سازی شده، برای تقویت آموزش کودکان مبتلا به اختلالات عصبی رشدی

اختلالات روانی (MDs) که در دوران کودکی یا نوجوانی شروع می شوند شامل اختلالات رشد عصبی (NDDs) ناتوانی ذهنی و ناتوانی های یادگیری خاص مانند اختلال در خواندن، اختلال کمبود توجه (ADHD) و اختلالات طیف اوتیسم (ASD۴) و همچنین اختلالات گسترده دیگری هستند. طیف وسیعی از اختلالات سلامت روان (MHDs)، از جمله اضطراب، افسردگی، اختلالات مرتبط با استرس و روان پریشی NDDS و MHDS دارای عوارض همراه بالایی هستند. در سطح جهانی افزایش چشمگیری در تشخیص اختلالات روانی با شروع دوران کودکی با افزایش ۲ تا ۳ برابری اختلالات سلامت روان در ۲۰ سال گذشته وجود داشته است. بسته به نوع اختلالات روانی، کودکان اغلب با کمبودهای اجتماعی و ارتباطی و مشکلات سازگاری با تغییرات محیطی دست و پنجه نرم می کنند که می تواند بر توانایی آنها برای یادگیری موثر تاثیر بگذارد. برای بهبود نتایج برای کودکان ارائه مداخلات به موقع و موثر مهم است. این بررسی دامنه و اثربخشی ابزارهای به کمک هوش مصنوعی را که با استفاده از مدلهای یادگیری ماشین توسعه داده شده اند، خلاصه می کند که برای رسیدگی به چالش های یادگیری در دانش آموزان با طیف وسیعی از اختلالات رشد عصبی به کار گرفته شده اند. بررسی ما شواهدی را خلاصه می کند که ابزارهای هوش مصنوعی می توانند با موفقیت برای بهبود تعامل اجتماعی و آموزش حمایتی مورد استفاده قرار گیرند. بر اساس محدودیت های ابزارهای هوش مصنوعی موجود توصیه هایی برای توسعه ابزارهای هوش مصنوعی آینده با تمرکز بر ارائه یادگیری شخصی برای افراد مبتلا به اختلالات رشد عصبی ارائه می کنیم.

کلیدواژه ها:

اختلالات عصبی رشدی ، اختلالات روانی ، شخصی سازی ، هوش مصنوعی ، فراگیری ماشین