تبدیل اراضی مرتعی به کشت دیم و تأثیر آن بر خصوصیات شیمیایی خاک در منطقه فریدن اصفهان

ازآنجا که زمین به عنوان یکی ازنهاده های بخش تولید می باشد نه تنها دراقتصادکشاورزی و منابع طبیعی بلکه دراقتصادکل کشور نقش بسزایی دارد و توجه به آن و تغییرات به وجود امده درآن امری ضروری است درطی چنددهه اخیر تغییر کاربری اراضی تحت اثرعوامل محیطی و انسانی سبب بروز اثرات جدی برمحیط زیست اقتصادواجتماع شدها ست دراین میان خاک نیز به عنوان بسترحیات ازاین تاثیرات درامان نبوده و باتغییر کاربری اراضی مرتعی و اختصاص آن به کاربری نامناسب کشت دیم کارایی خود را دربلندمدت ازدست میدهد این مطالعه با هدف بررسیتاثیر تغییر کاربری اراضی مرتعی به کشت دیم بربرخی ازشاخصهای شیمیایی خاک درسه کاربری اراضی مرتع کشت دیم و دیم زار رها شده درسه گروه شیب 0-10و10-20و20-30 درصد ودردومقطع زمانی انجام گردید نتایج بدست امده ازتجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بیشترین مقادیر شاخصهای شیمیایی خاک ازجمله فاکتورهای ازت پتاس موادالی و ظرفیت تبادل کاتیونی درکاربری مرتع و با شیب 0-10درصد ملاحظه گردید تاثیر شیب برروی تمامی شاخصها معنی داربوده و بیشترین مقادیر شامل مقادیر 0/13 درصد ازت 8/360 میلی گرم برکیلوگرم پتاس 0/72 درصد مواد الی و 22/78 cmol/Kg ظرفیت تبادل کاتیونی درشیب 0-10 درصد بدست امده تاثیر فصل برروی پارامترهای ازت و پتاس معنی دارنبوده ولی بیشترین مقادیر پارامتر موادالی با 0/68 درصد درشهریور ماه و ظرفیت تبادل کاتیونی با مقدار 19/6cmol/Kg دراردیبهشت ماه دیده شد

کلیدواژه ها:

تغییر کاربری اراضی ، مرتع ، دیم ، دیم زاررها شده ، شاخصهای شیمیایی خاک