راهکارهای بهبود یادگیری مشارکتی در دانش آموزان مقطع ابتدایی : یک مطالعه جامع با تاکید بر بسترهای آموزشی و روانی - اجتماعی

یادگیری مشارکتی به عنوان پارادایمی نوین در آموزش ابتدایی تحولی اساسی در فرآیندهای یاددهی- یادگیری ایجاد کرده است. این پژوهش با هدف ارائه راهکارهای عملی برای بهبود یادگیری مشارکتی در دانش آموزان مقطع ابتدایی با روش ترکیبی (کیفی-کمی) انجام شده است. در بخش کیفی از طریق مرور سیستماتیک ۱۲۰ مطالعه داخلی و بین المللی (۲۰۱۰-۲۰۲۳) و در بخش کمی با تحلیل پرسشنامه های ۵۰۰ معلم ابتدایی در ۱۰ استان، ایران داده ها جمع آوری شد. یافته ها نشان داد که یادگیری مشارکتی در ایران با چالش های ساختاری (۷۰)، فرهنگی اجتماعی (۵۵) و آموزشی (۶۰) مواجه است. راهکارهای پیشنهادی در سه سطح کلان (سیاستگذاری)، میانی (مدرسه) و خرد (کلاس درس) ارائه شده اند. مهمترین عوامل موثر شامل طراحی فضای فیزیکی انعطاف پذیر (۸۵)، آموزش مهارت های ارتباطی به دانش آموزان (۹۲)، استفاده از فناوری های مشارکتی (۷۸) و تغییر نگرش معلمان (۸۸) بودند. این مطالعه با تلفیق نظریه های روانشناسی تربیتی و بافت فرهنگی، الگویی بومی برای اجرای موثر یادگیری مشارکتی ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، دانش آموزان ابتدایی ، روانشناسی تربیتی ، راهکارهای آموزشی ، محیط یادگیری ، مشارکت فعال ، فرهنگ ایرانی ، فناوری ، آموزشی مهارت های اجتماعی ، نظام آموزشی ایران