محیط کشت های مورد نیاز در شمارش پروبیوتیک ها در پنیر

پنیر حاوی یک مجموعه ترکیبی از میکروارگانیزم هاست که با کذشت زمان تغییر می کند، در ابتدا حاوی تعداد زیادی از باکتری های استارتر اسید لاکتیک (SLAB) و بعد از رسیدن مقدار زیادی از باکتری های غیر استارتر اسید لاکتیک (NLAB) می باشد . با توجه به مزایای سلامتمربوط به میکروارگانیزم های پروبیوتیک، توصیه هایی برای تعداد حداقل سویه های پروبیوتیک مقاوم در گرم یا میلی لیتر از محصولات پروبیوتیک کاملا متغیر است . در حال حاضر، هیچ روش استانداردی برای شمارش انتخابی باکتری های پروبیوتیک حاضر و باکتری های اسیدلاکتیک آغازگر و غیر آغازگر در پنیر وجود ندارد. برای شمارش باکتری های پروبیوتیک در جمعیت مخلوط ،باید محیط کشت انتخابی به کار گرفته شود که اجازه ی رشد میکروارگانیزم های مورد نظر و مهار میکروارگانیزم های دیگر در یک محصول خاص مواد غذایی داده شود . بنابراین، به یک محیط کشت انتخابی برای شمارش باکتری های پروبیوتیک مختلف در حضور استارتر و NSLB در پنیر نیاز است. در برخی از مقالات بخشی های مربوط به اختلاط باکتری های پروبیوتیک در پنیر وجود دارد و برخی از آنها مربوط به شمارش میکروارگانیزم های پروبیوتیک در محصولات لبنی می باشد . با این حال ، در هیچ یک از شمارش انتخابی باکتری های پروبیوتیک در پنیر های مختلف به طور خاص نبوده و که در این مقاله موارد زیر بررسی شده است. شمارش پروبیوتیک ها که شامل: بیفیدوباکتریا در ترکیب با استارتر مزوفیلیک در پنیر، شمارش بیفیدوباکتریا در ترکیب با استارترهای مزوفیل و پروبیوتیک های دیگر، لاکتوباسیلوس در ترکیب با استارتر ترموفیل پنیر، شمارش لاکتوباسیلوس پاراکازئی در ترکیب با استارترهای مزوفیل و ترموفیل و پروبیوتیک های دیگر، شمارش لاکتوباسیلوس کازئی در ترکیب با پروبیوتیک های دیگر، شمارش لاکتوباسیلوس رامنوسوس در ترکیب با پروبیوتیک های دیگر، شمارش LAB (باکتری های اسید لاکتیک) در ترکیب با پروبیوتیک های دیگر.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، پنیر ، شمارش ، محیط کشت