بررسی روشهای تولید لیکوپن از ضایعات کارخانجات فراوری گوجه فرنگی جهت ایجاد ازش افزوده در بخش کشاورزی

گوجه فرنگی یکی از محصولات کشاورزی است که تقریبا در سرتاسر کشور ما تولید می شود. سالانه قسمت عمده تولیدات 2/5 میلیون تنی این محصول بعنوان خوارک اولیه واحدهای تولید انواع رب و کچاب به کارخانجات فراوری گوجه فرنگی وارد می شود. بخش قابل توجهی از ورودی کارخانه ضمن دارا بودن ارزش عذایی مناسب و پتانسیل ایجاد ارزش افزوده بعلت عدم دسترسی به فرایند مناسب، جهت استحصال موادمغذی، بصورت ضایعاتی درامده که نه تنها ارزش افزوده مناسبی ندارند بلکه بعلت BOD بالا و تعفن پذیری سریع از نظر زیست محیطی نیز مضر محسوب شده و نیاز به دفع مناسب دارند، همچنین پوست، تفاله و دانه گوجه فرنگی در حال حاضر بعنوان ضایعات این محصول تلقی شده و در بهترین شرایط ممکن بعنوان خوراک دام به فروش می رسند. این در حالیست که این مواد علاوه بر پروتئین، چربی و آنزیم های گیاهی دارای مقادیر قابل ملاحظه ای از رنگدانه قرمز لیکوپن می باشند. در این مقاله ضمن معرفی و مقایسه روش های مختلف استخراج لیکوپن از ضایعات گوجه فرنگی (استفاده از حلال های آلی، آنزیم ها و سیالات فوق بحرانی) با استناد به آمارهای منتشر شده مرتبط با تولید این محصول، پتانسیلهای تولید لیککوپن در مقیاس صنعتی مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

استخراج ، لیکوپن ، ضایعات فراوری گوجه فرنگی ، سیال فوق بحرانی ، حلال آبی