بایدها و نبایدهای بکارگیری گیاهان تراریخته در چرخه غذایی کشور از دیدگاه مدیران شرکت های خصوصی کشاورزی شهرستان اهواز

گیاهان تراریخته، گیاهانی هستند که برای نیل به اهداف و مقاصدی خاص مورد دست ورزی ژنی قرار گرفته اند. این گیاهان که از مباحث داغ آکادمیک می باشند، در جوامع مختلف و اقشار گوناگون بنا بر ویژگی ها، ادارات و نگرش های آنها مورد پذیرش و یا رد واقع شده اند، با توجه به روند خصوصی سازی ک شاورزی در کشور، شرکت های خصوصی کشاورزی از جمله بخش هایی هستند که می توانند در پذیرش و یا عدم پذیرش این گیاهان نقشی بسزا داشته باشند. در این مطالعه نگرش مدیران شرکت های خصوصی کشاورزی، نسبت به گیاهان تراریخته در شهرستان اهواز مورد سنجش قرار گرفت. تحقیق حاضر از نظر نحوه گردآوری داده ها از نوع توصیفی- پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی- توسعه ای به شمار می رود. جامعه آماری این تحقیق، مدیران شرکت های خصوصی کشاورزی که در شهرستان اهواز در سال 1391 فعال بوده اند (37 نفر) در نظر گرفته شده بود که با استفاده از سرشماری اطلاعات مربوطه جمع آوری شد. به منظور جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای محقق ساخت طراحی گردید که در آن سه عامل اعتماد به متصدیان گیاهان تراریخته، منافع حاصل از گیاهان تراریخته و نگرانی های حاصل از گیاهان تراریخته (در مجموع 36 گویه) مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان دادند که مدیران شرکت های خصوصی کشاورزیف به توجه مسئولان خرید خانوار به سلامتی خانوار توجه دارند و بیان داشتند که تولید این گیاهان باعث افزایش تولید محصولات و همچنین موجب تولید باکتری ها و ویروس های جدید می شود. در پایان با توجه به نتایج مطالعه، پیشنهادهایی کاربردی ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

گیاهان تراریخته ، شرکت های خصوصی کشاورزی ، نگرش ، شهرستان اهواز ، امنیت غذایی