بحران انرژی و ایجاد الگو و ساختارهای مصرف بهینه انرژی

دراین مقاله نخست روند رشد مصرف کل انرژی درکشور در طی یک دوره سی ساله طی سالهای 1350 تا 1380 مورد بررسی قرار گرفته است. دیده می شود که مصرف کل انرژی در سال 1350، 90/1 میلیون بشکه معادل نفت خام بوده در صورتیکه در سال 1380 به 705/4 میلیون بشکه معادل نفت خام رسیده است. با توجه به روند رو به رشد مصرف داخلی انرژی، مطالعات اقتصادی نشان داده شده است که در صورت ادامه این روند، تا سال 1397 ایران به یک کشور وارد کننده فراورده های نفتی مبدل خواهد شد. برای آنکه بدانیم در حال حاضر چه مقدار از انرژی کل مصرفی کشور در بخش های مولد مصرف می شود نگاهی به الگوی مصرف انرژی کشور در سال 1380 نشان می دهد که سهم صنعت در مصرف انرژی یعنی جائیکه انرژی مصرفی منجر به تولید ناخالص داخلی میشود حدود 23 درصد است در حالیکه در بخش خانگی و تجاری 39 درصد و حمل و نقل 27/5 درصد از کل انرژی مصرف شده است. توجه مختصری به این الگوی مصرف در کشور به وضوح نشان میدهد که این الگوی مصرف احتیاج به تصحیح دارد و طبیعی است که می بایستی سهم بخش های مولد کشور از انرژی مصرفی افزایش یابد. برای بهینه سازی مصرف انرژی باید هم در زمینه تولید انرژی و هم مصرف آن تمهیداتی اندیشید. به نظر می رسد که بهتر و موثرتر است که بیشتر روی بحث مصرف انرژی کار کنیم. در شرایط کنونی برای اینکه یک واحد انرژی بوسیله مصرف کننده نهایی استفاده شود باسید 4 واحد انرژی تولید کنیم. برای بهبود این وضعیت باید که در قدم اول به فکر استفاده موثرتری از انرژی باشیم تا کمتر مصرف کنیم در حالیکه کیفیت کنونی زندگی خود را نیز حفظ کرده باشیم. لذا برای رسیدن به این هدف ابتدا به فعالیت هایی درجهت کاهش تقاضای انرژی و سپس به فعالیت هایی که با توجه به وضع منابع خود باید انجام دهیم، اشاره می شود.