ساخت آلیاژ پلی متیل متاکریلات و سیکلو الفین کوپلیمر و بررسی خواص ویسکو الاستیک و حرارتی آن قبل و بعد از تابش پرتوهای الکترونی

در مطالعه پلی متیل متا کریلات PMMA با سیکلو الفین کوپلیمر COC به دلیل داشتن برخی خواص مشابه مخلوط گردیدند. خواص بررسی شده نشان می‌دهد که با افزایش سیکلو الفین کوپلیمر به پولی متیل کریلات در در صدهای پایین سیکلو الفین کوپلیمر هواست به دلیل ناسازگاری و امتزاج تأسیسی ناکافی کاهش ولی با افزایش مقدار سیکلو الفین کوپلیم تا 40% حواس به دلیل ایجاد فاز فردی توسط سیکلو الفین کوپلیمر بهبود می‌یابد. نتایج مربوط به آزمون حرارتی DMTA DSC نشان می‌دهد که با افزایش 40%ی سیکلو الفین کوپلیمر حواس حرارتی آلیاژ بهبود می‌یابد. میکروگراف های SEM نشان داد که مورفولوژی آلیاژ در نمونه حاوی 40% سیکلو الفین کوپلیمر نسبت نمونه 20%ی دارای سطحی نرم‌تر و کشیدگی فارسی بیشتر بود که این به دلیل افزایش فاز فرعی سیکلو الفین کوپلیمر می‌باشد که موجب حلالیت بیشتر آن در ماتریس پلی متیل متا کریلات شده و همو زنیتی بیشتر را شامل می‌شود. در نهایت نمونه‌ای را که به عنوان نمونه بهینه از نظر خواص انتخاب شده به وسیله پرتو الکترونی مورد تابش قرار گرفته و نتایج حاصل از پنج تومن داسیت نشان داد که در دوز KGY 50 خواص مکانیکی و حرارت نسبتاً افزایش می‌یابد.

کلیدواژه ها:

پل متیل متاکریلات ، کوپلیمر الفین حلقوی ، امتزاج پذیری ، تابش پرتو الکترونی