کورکومین؛ فراتر از یک مکمل گیاهی: مرورسیستماتیک بر کاربردهای درمانی کورکومین در سگها و گربه ها

زمینه و هدف: کورکومین، ترکیب فعال اصلی زردچوبه، دارای اثرات ضدالتهابی، آنتیاکسیدانی و ضدسرطانی گستردهای است. در سالهای اخیر، استفاده از این ترکیب طبیعی در طب دامپزشکی، بهویژه در حیوانات خانگی مانند سگ و گربه، مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه مرور سیستماتیک شواهد علمی موجود درباره اثرات فارماکولوژیک، فارماکوکینتیک و کاربردهای درمانی کورکومین در حیوانات خانگی با تمرکز در فاصله سالهای ۰۲۰۲ تا ۵۲۰۲ بود. روش کار: جستجوی جامع در پایگاههای اطلاعاتی PubMed، Scopus و Google Scholar با استفاده از کلیدواژههایی شامل «curcumin»، «turmeric»، «dog»، «cat»، «veterinary» و ترکیبهای مرتبط (به زبان انگلیسی) بود. فرآیند انتخاب مطالعات مطابق با دستورالعمل PRISMA در چهار مرحله (شناسایی، غربالگری، بررسی صلاحیت و درج نهایی) صورت گرفت و مطالعات مرتبط با اثرات کورکومین بر سگها و گربه ها استخراج و تحلیل شدند. یافته ها: ۲۱. مطالعه وارد فرایند مرور سیستماتیک شدنتایج حاصل از مطالعات بررسیشده نشان دادند که کورکومین از طریق مسیرهای مختلفی نظیر مهار فاکتور NF-κB، کاهش بیان COX-۲ و iNOS و القای مسیر آنتیاکسیدانی Nrf۲ میتواند در درمان بیماریهای التهابی، مزمن، گوارشی، و اختلالات سیستم ایمنی در حیوانات خانگی موثر باشد. با این حال، زیستفراهمی پایین کورکومین یکی از چالشهای اصلی مصرف خوراکی آن است که با استفاده از فناوریهای نوین نظیر نانوفرموالسیونها تا حدودی برطرف شده است.

کلیدواژه ها:

کورکومین ، زردچوبه ، دامپزشکی ، سگ ، گربه ، فارماکولوژی ، فارماکوکینتیک