آسیب شناسی تربیت دینی در مدارس ابتدایی پسرانه از دیدگاه معلمان شهر امیدیه

هدف انجام این پژوهش آسیب شناسی تربیت دینی در مدارس ابتدایی پسرانه از دیدگاه معلمان شهر امیدیه بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و بر اساس روش جمع آوری داده ها از دسته تحقیقات اکتشافی-پیمایشی است. جامعه آماری این مطالعه شامل دو قسمت کیفی و کمی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان، مدیران و مربیان پرورشی مدارس ابتدایی پسرانه است که همگی دارای سابقه بالای ۱۵ سال، آشنا به موضوع و دارای حداقل مدرک کارشناسی بودند. حجم نمونه کیفی ۱۸ نفر و حجم نمونه کمی ۲۰ نفر از خبرگان می باشند. روش تحلیل در بخش کیفی روش پدیدارشناسی و در بخش کمی روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) برای رتبه بندی عوامل شناخته شده می باشد. نتایج در بخش کیفی به شناسایی ۸ تم اصلی (ضعف کمی و کیفی نیروی انسانی، کیفیت و کمیت نامناسب برنامه های پرورشی و فرهنگی، فقدان راهبردهای عملیاتی در تربیت دینی، کمبود زمان و زیرساخت های مناسب، ناهماهنگی میان خانواده، مدرسه و جامعه، چالش های دین داری در دنیای معاصر، خانواده ها و الگوهای نامناسب رفتاری و رسانه ها و فضای مجازی) دست یافت. همچنین نتایج رتبه بندی تم های اصلی نشان داد ضعف کمی و کیفی نیروی انسانی با (۰.۲۸۹) در رتبه اول؛ کیفیت و کمیت نامناسب برنامه های پرورشی و فرهنگی با (۰.۱۶۵) در رتبه دوم؛ فقدان راهبردهای عملیاتی در تربیت دینی با (۰.۱۲۷) در رتبه سوم؛ خانواده ها و الگوهای نامناسب رفتاری با (۰.۱۱۷) در رتبه چهارم؛ ناهماهنگی میان خانواده، مدرسه و جامعه با (۰.۱۰۸) در رتبه پنجم؛ رسانه ها و فضای مجازی با (۰.۰۹۴) در رتبه ششم؛ کمبود زمان و زیرساخت های مناسب با (۰.۰۵۷) در رتبه هفتم و چالش های دین داری در دنیای معاصر با وزن (۰.۰۴۳) در رتبه هشتم قرار دارد.

کلیدواژه ها:

تربیت دینی ، معلمان ، مدارس ابتدایی پسرانه ، شهر امیدیه