تاثیر تکنیک های روایت پردازی در آموزش مفاهیم پیچیده

روایت پردازی یکی از قدرتمندترین ابزارهای آموزشی است که می تواند به تسهیل یادگیری مفاهیم پیچیده کمک کند. این تکنیک با بهره گیری از ساختارهای داستانی، امکان درک بهتر و ماندگاری طولانی تر اطلاعات را در ذهن فراگیران فراهم می آورد. در این پژوهش، تاثیر تکنیک های روایت پردازی بر آموزش مفاهیم دشوار بررسی شده است. روش تحقیق شامل مطالعات موردی و تحلیل مقایسه ای میان گروه های یادگیرنده با و بدون استفاده از روایت در آموزش است. نتایج نشان می دهد که یادگیرندگان با بهره گیری از روایت پردازی نه تنها درک بهتری از موضوعات پیچیده داشته اند، بلکه توانسته اند اطلاعات را با دقت و استمرار بیشتری حفظ کنند. علاوه بر این، جنبه احساسی و تعاملی روایت موجب افزایش انگیزه و علاقه مندی به یادگیری شده و سطح مشارکت آموزشی را بالا برده است. یافته ها حاکی از آن است که ترکیب روایت های شخصی، داستان های تاریخی، و سناریوهای فرضی می تواند در تسهیل فهم مفاهیم انتزاعی و پیچیده موثر باشد. این مطالعه تاکید دارد که تکنیک های روایت پردازی قابلیت بالایی در بهبود فرآیندهای شناختی و آموزشی دارند و می توانند در برنامه های درسی به عنوان یک روش آموزشی نوین مورد استفاده قرار گیرند. نتایج این تحقیق بر ضرورت گسترش استفاده از روایت در حوزه های مختلف آموزشی تاکید می کند و پیشنهاد می دهد که مربیان و معلمان از این تکنیک به عنوان ابزاری کلیدی در طراحی محتواهای آموزشی بهره بگیرند.

کلیدواژه ها:

روایت پردازی ، آموزش مفاهیم پیچیده ، یادگیری تعاملی ، انگیزه شناختی