نقش فناوری های واقعیت مجازی (VR) در بهبود یادگیری تعاملی دانش آموزان در کلاس درس

فناوری های واقعیت مجازی (VR) به عنوان ابزارهای نوین آموزشی، پتانسیل بالایی در بهبود یادگیری تعاملی دانش آموزان در کلاس درس دارند. این فناوری ها با ایجاد محیط های شبیه سازی شده و تعاملی، امکان تجربه های یادگیری غنی و جذاب را فراهم می کنند. در این مقاله به بررسی نقش VR در ارتقاء فرآیند یادگیری و تدریس پرداخته می شود و تاثیرات آن بر تعامل دانش آموزان با محتوا و یکدیگر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. استفاده از VR در کلاس درس به دانش آموزان این امکان را می دهد که مفاهیم پیچیده را به صورت بصری و تجربی درک کنند. این نوع یادگیری فعال، نه تنها انگیزه و علاقه دانش آموزان را افزایش می دهد، بلکه درک عمیق تری از موضوعات فراهم می آورد. همچنین، VR به معلمان کمک می کند تا محتوای درسی را به شیوه ای جذاب تر و قابل فهم تر ارائه دهند. این مقاله به بررسی مطالعات موردی و تجربیات آموزشی مختلف در استفاده از VR می پردازد و نکات قوت و چالش های این فناوری را در حوزه آموزش تحلیل می کند. نتایج نشان می دهد که یادگیری مبتنی بر VR می تواند بهبود قابل توجهی در یادگیری تعاملی، همکاری گروهی و تفکر انتقادی دانش آموزان ایجاد کند. در نهایت، این تحقیق به ضرورت ادغام فناوری های نوین مانند VR در برنامه های درسی و آموزشی تاکید می کند و پیشنهاداتی برای به کارگیری موثر این فناوری ها در کلاس های درس ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی (VR) ، یادگیری تعاملی ، آموزش نوین ، محیط های شبیه سازی ، فناوری آموزشی