بررسی نقش هوش اجتماعی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان (مرور سیستماتیک)

هوش اجتماعی، به عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان، نقش مهمی در تقویت مهارت های ارتباطی، درک احساسات دیگران، و مدیریت تعاملات اجتماعی ایفا می کند. این مفهوم نه تنها موجب بهبود تعاملات فردی و گروهی در محیط آموزشی می شود، بلکه در ارتقای انگیزه تحصیلی، افزایش مشارکت در فعالیت های یادگیری، و کاهش رفتارهای ناسازگار نیز موثر است. در این مقاله، با استفاده از روش مرور سیستماتیک، مطالعات انجام شده در زمینه ارتباط بین هوش اجتماعی و پیشرفت تحصیلی تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهند که دانش آموزانی که سطح بالاتری از هوش اجتماعی دارند، نه تنها روابط مثبت تری با معلمان و همسالان برقرار می کنند، بلکه توانایی بیشتری در مدیریت تعارضات و همکاری در فعالیت های گروهی دارند. این ویژگی ها، علاوه بر ایجاد محیط های یادگیری حمایتگر، موجب کاهش استرس تحصیلی و افزایش احساس تعلق به مدرسه می شود. در این پژوهش، علاوه بر تحلیل ارتباط بین هوش اجتماعی و عملکرد تحصیلی، استراتژی هایی برای تقویت هوش اجتماعی در محیط های آموزشی پیشنهاد شده اند. از جمله این استراتژی ها می توان به آموزش مهارت های ارتباطی و همدلی، تقویت تعاملات مثبت بین دانش آموزان، بهره گیری از روش های مشارکتی در تدریس، و ایجاد فرصت هایی برای یادگیری مبتنی بر همکاری اشاره کرد. در نهایت، این مقاله بر ضرورت توجه بیشتر به توسعه هوش اجتماعی در نظام های آموزشی تاکید دارد، زیرا این عامل نه تنها موجب بهبود موفقیت تحصیلی می شود، بلکه در رشد شخصیت دانش آموزان، افزایش مهارت های اجتماعی، و تقویت انگیزه های پایدار یادگیری نیز نقش بسزایی دارد

کلیدواژه ها:

هوش ، هوش اجتماعی ، پیشرفت تحصیلی