مقایسه رویکردهای مشارکتی و سلسله مراتبی در طراحی برنامه های رشد حرفه ای معلمان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر پلتفرم های یادگیری شخصی سازی شده بر انگیزش تحصیلی دانش آموزان انجام شده است. در راستای تحقق این هدف، رویکردی تطبیقی میان دو گروه از دانش آموزان اتخاذ گردید؛ گروه آزمایش شامل دانش آموزانی که از پلتفرم های هوشمند بهره مند بودند و گروه کنترل شامل دانش آموزانی که با روش های سنتی به آموزش ادامه می دادند. چارچوب نظری پژوهش مبتنی بر نظریه خودتعیینی انگیزش بوده و با استفاده از روش کمی و ابزارهای روان سنجی معتبر، داده های لازم گردآوری گردید. تحلیل نتایج نشان داد که دانش آموزان گروه آزمایش در مولفه های انگیزش درونی، خودتنظیمی یادگیری و تعهد تحصیلی به طور معناداری نمرات بالاتری نسبت به گروه کنترل کسب کرده اند. این یافته ها موید آن است که بهره گیری از یادگیری شخصی سازی شده می تواند مسیر یادگیری را متناسب با نیازهای فردی تنظیم کرده، تعامل هدفمندتر با محتوای آموزشی را فراهم نماید و احساس توانمندی و مالکیت بر فرایند یادگیری را افزایش دهد. همچنین نتایج حاکی از آن است که طراحی پلتفرم های هوشمند با قابلیت های انطباق پذیر و الگوریتم های یادگیرنده می تواند از نظر روان شناختی انگیزش را ارتقا داده و زمینه ساز موفقیت تحصیلی بیشتر شود. مطالعه حاضر ضمن ارائه شواهد کاربردی برای طراحان آموزشی و سیاست گذاران، بر اهمیت فناوری های آموزشی در پیشبرد عدالت یادگیری و پاسخ گویی به تفاوت های فردی تاکید می کند. در نهایت، پیشنهادهایی برای توسعه برنامه های یادگیری دیجیتال با رویکرد شخصی سازی شده در مدارس ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

انگیزش تحصیلی ، یادگیری شخصی سازی شده ، پلتفرم های هوشمند ، تفاوت های فردی ، خودتعیینی انگیزش