فرسودگی تحصیلی نوجوانان براساس سبکهای دلبستگی

پژوهش حاضر با هدف تبیین مولفههای فرسودگی تحصیلی براساس نوع سبکهای دلبستگی دانش آموزان نوجوان انجام شد. روش این مطالعه از نوع کیفی و تحلیل اسنادی بود. ابتدا میزان فرسودگی تحصیلی دانش آموزان در ارتباط با مولفههای درونی آنها مورد واکاوی قرار گرفت. و سپس با توجه به پژوهشهای انجام شده در این زمینه عامل نوع سبک دلبستگی به عنوان یکی از عوامل درون فردی انتخاب و براساس نوع سبک دلبستگی ایمن یا ناایمن اجتنابی، مقاوم و دوسوگرا در دانش آموزان میزان سازگاری تحصیلی و مولفههای انگیزش تحصیلی آنها بررسی شد. در کل با توجه به مطالعات صورت گرفته میتوان دریافت که دانش آموزانی دریافت که دانش آموزانی که دلبستگی ایمن دارند سازگاری بیشتر و فرسودگی تحصیلی کمتری در مواجه با تکالیف دارند در مقابل فراگیرانی که دلبستگی ناایمن دارند در مواجه با موقعیتهای تحصیلی منفعل و بیشتر متوجه فرسودگی تحصیلی هستند. درنتیجه دلبستگی دوسوگرا باعث میگردد فرد برای غلبه بر چالشها حداقل تلاش را به خرج دهد و در مواجهه با مشکلات به راحتی تسلیم شود. این افراد به احتمال کمتر در پی شناخت بیشتر خود، دیگران و محیط تحصیلی برمیآیند. همچنین نوع سبک دلبستگی بر چگونگی تفسیر فرد از شکستها و موفقیتهای خود اثر دارد. بنابراین، پیامدی که این تفسیرها در پی دارد میتواند فضایی هدفمندانه برای فرد ایجاد کرده و آنان را ترغیب کند که خود را توانا، ارزشمند و مسئول ببینند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، سبک دلبستگی ، دانش آموزان