ارائه یک الگو به منظور بهینه سازی بخش فوریت های پزشکی بیمارستان بر اساس آخرین نسخة مدل ارزشیابی CIPP

پیچیدگیهای بخش اورژانس از نظر تعاملات آن با بخش های درون بیمارستان و نیز با سازمانهای خارج از آن، لزوم برخورد همه جانبه را با این بخش آشکار می نماید ). بهبود کیفیت در فرایندهای مختلف اورژانس نیازمند تفکر مدیریتی جامع و در نظر گرفتن کلیه واحدها و اجزای درگیر در اورژانس است . در این مقاله پژوهشگران برآنند تا بر پایه یک رویکرد سیستمی الگویی برای بهینه سازی اورژانس ارائه دهند . بدین منظورازآخرین نسخة مدل ارزشیابی (Context,Input,Process,Product)CIPP یاری گرفته شد . روشها : مطالعه حاضر از نوع مداخل ه ای (field-Trial) است . در طراحی پژوهش حاضر برای بهینه سازی بخش فوریت ها از مدل ارزشیابی CIPP استفاده شده است، مدل CIPP صر ف اً یک الگوی ارزشیابی نیست و آخرین نسخة این مدل به مدیران در ارتقای کیفیت سازمان خود یاری می رساند . از این رو پژوهشگران در طراحی ، ا جرا و ارزشیابی طرح بهینه سازی اورژانس ، از کلیه مراحل مدل CIPP استفاده نمودند و برای هر یک از مراحل یاد شده ، شاخصها و ملاک و معیارهای ویژه ای در نظر گرفتند تا میزان موفقیت در طی هر مرحله تعیین شود . در تدوین طرح حاضر مواردی همچون شناسایی stakeholders،جم ع آوری اطلاعات زمینه ای ، ایجاد کمیته هادی ، (steering committee) آموزش افراد درگیر، تشکیل حلقه های ارتقای کیفیت (quality circle) ، تدوین ابزارهای اندازه گـیری در نظر گرفته می شود . ارزشــــــیابی طرح حاضر در موارد حاصل نه ـــایی ) ) impact ، اثر بخشی (effectiveness) ، استمرار (sustainability) ، قابلیت انتقال (transportability) انجام می شود . داده های بدست آمده از هر متغیر قبل و پس از مداخله توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمونهای آماری مناسب از جمله ویل کاکسون ، Paired t-test و مک نمار مورد آنالیز آماری قرار می گیرد . بحث ونتیجه گیری : به کار گیری الگوهای متنوع در کنار سایر مدلهای ارتقای کیفیت می تواند فرایند رسیدن به وضع CIPP ارئه نموده است . مدل CIPP مطلوب را تسریع نماید . این مطالعه ، الگویی را با استفاده از مدل یکی از بهترین الگوهای کاربردی و جامع است که به مدیران و برنامه ریزان کمک می کند تا بر پایه رویکردی سیستمیک و توجه به منابع موجود، به اولویت بندی نیازها و طراحی برنامه ها اقدام نمایند . این مدل در مقایسه با سایر مدلهای ارتقای کیفیت از جمله مدل CQI ، در برخی قسمتها ازجمله مرحله ارزشیابی تفاوتهایی دارد و امکان ارزشیابی وسیع تری را بدست می دهد . از سوی دیگر در طرح حاضر،آموزش مفاهیم پایه مدیریت ( از جمله سازمان یادگیرنده ، خلاقیت و نوآوری ، سلامت سازمانی و مدیریت تغییر ) در برنامه آموزشی کارکنان قرار دارد . به نظر می رسد الگوی حاضر می تواند ابزار مناسبی برای بهبود کیفیت بخش های مختلف مراکز درمانی و نیز رشد و بالندگی نیروی انسانی این مراکز در دست مدیران قرار دهد .

کلیدواژه ها:

مدل ارزشیابی CIPP ، بخش اورژانس ، بهبود کیفیت ، مرکز درمانی ، سلامت سازمانی ، مدل ارتقای کیفیت CQI ، سازمان یادگیرنده