بررسی رابطه انحراف سازنده و عدالت سازمانی با میانجی گری جو نوآورانه (موردمطالعه: کارکنان اداره کل آموزش و پرورش اصفهان)

انحراف سازنده، عدالت سازمانی و جو نوآورانه سه مقوله مهم در هر نهاد هستند و توجه به آن ها، رهنمودهایی را برای مدیران فراهم می آورد تا زمینه های به کارگیری انحراف سازنده و ترویج و تشویق عدالت و نوآوری را در سازمان ها به وجود آورند که موجب دست یابی به اهداف سازمان می شود. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین عدالت سازمانی و انحراف سازنده با نقش میانجی جو نوآورانه در بین کارکنان اداره کل آموزش و پرورش اصفهان است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش انجام پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ستادی سازمان آموزش و پرورش شهر اصفهان در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ (۲۱۳ نفر) هستند که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد ۱۳۳ نفر از این جامعه از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه های استاندارد عدالت سازمانی، انحراف سازنده و جو نوآورانه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۶ و SmartPLS-۳ انجام شد. بررسی نتایج نشان داد که در سطح اطمینان ۹۵ درصد تاثیر متغیر میانجی جو نوآورانه در رابطه میان عدالت سازمانی و انحراف سازنده معنادار است و عدالت سازمانی دارای اثر غیرمستقیم و معناداری برابر با ۳۷۵/۰ بر روی انحراف سازنده است. همچنین ثابت شد که بین انواع عدالت سازمانی با انحراف سازنده و جو نوآورانه رابطه معناداری وجود دارد. بنا بر این، مدیران با برقراری عدالت و ایجاد جو حامی نوآوری می توانند موجب بروز رفتارهای انحراف سازنده در سازمان شوند.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، انحراف سازنده ، جو نوآورانه ، عدالت سازمانی ، میانجی