همسر آزاری روانی در فقه و حقوق و چالش های حقوقی مرتبط

همسرآزاری روانی به مجموعه ای از رفتارهای مخربی اطلاق می شود که موجب آسیب رسیدن به سلامت روانی فرد مقابل می شود. رفتارهایی مانند تحقیر مستمر، تهدید، کنترل افراطی، اعمال فشار روانی و خشونت که موجب اختلالاتی همچون اضطراب، کاهش اعتماد به نفس، افسردگی و احساس ناامنی در زندگی مشترک می شود. اقسام مختلف همسرآزاری همچون آزار جسمی، جنسی و اقتصادی، همگی در روان قربانیان خشونت تاثیرات عمیقی می گذارد. این تاثیرات می تواند سطحی یا عمیق باشد. قرآن، احادیث و حقوق ایران، همسرآزاری را نهی کرده اند. احادیث ما را به خوشرویی و رفتار شایسته دعوت کرده اند و قانونگذار با وضع قوانین سختگیرانه، همسرآزاری را منع و از قربانیان حمایت کرده است.

کلیدواژه ها:

زوجین ، همسرآزاری ، همسرآزاری روانی ، فقه ، حقوق