پیشرانهای بهسازی و توسعه مدیریت منابع انسانی پایدار: رویکرد آینده نگاری راهبردی

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی و اولویتبندی پیشرانهای بهسازی و توسعه مدیریت منابع انسانی پایدار (رویکرد آینده نگاری راهبردی) بود. پژوهش حاضر از نظر روش انجام، بر پایه تحلیل ماتریس اثرات متقابل ساختاری با رویکرد آینده پژوهشی راهبردی و از نظر هدف، از نوع توسعه ای-کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش از ۱۵ نفر از خبرگان شامل اساتید دانشگاهی و مدیران دانشگاههای دولتی کشور به روش هدفمند تشکیل شده است. داده های این پژوهش از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته و پرسشنامه کیفی امتیازدهی از صفر تا سه طبق ماتریس اثرات متقابل ساختاری جمع آوری شده و با نرمافزار آماری میک مک تجزیه و تحلیل شده اند. یافته ها نشان داد که پیشرانهای تدوین راهبردهای منابع انسانی همسو با اهداف توسعه پایدار سازمان، نهادینه سازی مسئولیت پذیری زیست محیطی در رفتارهای سازمانی، افزایش سرمایه گذاری در آموزش و توسعه مفاهیم پایداری در منابع انسانی به عنوان پیشران های تاثیرگذار (نفوذ) هستند. همچنین، پیشرانهای بهبود آگاهی کارکنان نسبت به آثار زیست محیطی تصمیمات شغلی، ترویج اخلاق حرفه ای و شفافیت در حکمرانی پایدار منابع انسانی به عنوان پیشران های تاثیرپذیر (وابسته) هستند. در نهایت، پیشرانهای ایجاد فرهنگ یادگیری مستمر با تاکید بر پایداری زیست محیطی و حفظ ارزش های سازمانی، کاربرد فناوری های سبز در مدیریت منابع انسانی با رعایت اصول زیست محیطی، طراحی مشوق های عملکردی و نظام انگیزشی متناسب با اهداف پایدار منابع انسانی به عنوان پیشران های مستقل (حذف شونده) هستند. نتایج این پژوهش نشان داد که شناسایی و اولویتبندی پیشرانهای بهسازی و توسعه مدیریت منابع انسانی پایدار با هدایت تصمیم گیری های هدفمند، به تخصیص موثر منابع، بهبود عملکرد سازمانی، ارتقاء رضایت کارکنان و افزایش مزیت رقابتی منجر می شود و سازمان را در مسیر تطبیق با الزامات پایداری قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

منابع انسانی ، مدیریت منابع انسانی ، مدیریت منابع انسانی پایدار ، پایداری ، آینده نگاری راهبردی