مروری بر کاربرد توابع مفصل در مطالعات آب های زیرزمینی

سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 13

فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWAI-19-2_002

تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1404

چکیده مقاله:

در این مطالعه، روش های مبتنی بر توابع مفصل در مطالعات آب زیرزمینی از جوانب مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که یکی از چالش های اصلی در این حوزه، انتخاب تابع مفصل مناسب است که بتواند وابستگی های بین متغیرها را به دقت توصیف کند. انتخاب نادرست تابع مفصل می تواند به نتایج ضعیف در مدل سازی منجر شود. همچنین، پیچیدگی محاسباتی و نیاز به داده های با دقت و طول مناسب از دیگر محدودیت های استفاده از توابع مفصل در مطالعات آب های زیرزمینی محسوب می شوند، زیرا در بسیاری از مناطق دسترسی به داده های مشاهداتی آب زیرزمینی محدود است. با این حال، توابع مفصل مزایای قابل توجهی در مدل سازی سیستم های آب زیرزمینی ارائه می دهند. این توابع انعطاف پذیری لازم برای مدل سازی وابستگی های غیرخطی بین متغیرها را فراهم می کنند و جداسازی توزیع های حاشیه ای از ساختار وابستگی را امکانپذیر می کنند. مهم ترین توابع در بحث تحلیل فراوانی توام و همچنین شبیه سازی های شرطی و توام پارامترهای آب زیرزمینی مفصل های دومتغیره ارشمیدسی و مفصل های واین می باشند که ابعاد بالاتر را در بر می گیرد. این ویژگی ها به بهبود ارزیابی ریسک و مدیریت منابع آب زیرزمینی کمک می کنند. برای تحقق پتانسیل کامل توابع مفصل در تحقیقات هیدرولوژیک، انجام مطالعات موردی گسترده تر در محیط های مختلف ضروری است. همچنین، بررسی تاثیرات بلندمدت تغییرات اقلیمی و تعاملات پیچیده تر بین متغیرهای اجتماعی-اقتصادی و محیطی باید در اولویت قرار گیرد. در نهایت، ادغام توابع مفصل با رویکردهای مدل سازی نوآورانه می تواند به بهبود دقت مدل سازی و در نهایت شناخت و مدیریت بهتر منابع آب زیرزمینی کمک کند. نتایج بررسی مطالعات منتشر شده در زمینه های مختلف، اعم از تحلیل فراوانی توام متغیرهای کمی و کیفی، شبیه سازی توام، تحلیل مکانی، تاثیرات متغیرهای دیگر بر کمیت و کیفیت آب زیرزمینی، خشکسالی آب زیرزمینی و غیره نشان از عملکرد مطلوب توابع مفصل در مطالعات آب زیرزمینی می باشد که در بیشتر موارد آن را به توزیع محور بودن این روش نسبت داده اند. با وجود پیشرفت های اخیر در استفاده از توابع مفصل در هیدرولوژی، کاربرد این توابع در سیستم های پیچیده آب زیرزمینی که شامل متغیرهای توزیع شده مکانی و ناهمگنی های ساختاری هستند، هنوز به طور کامل بررسی نشده است. همچنین توسعه روش های مفصل پایه برای لحاظ کردن ناایستایی در داده های آب زیرزمینی می تواند از زمینه های مورد مطالعه در آینده باشد. علاوه بر این، ادغام توابع مفصل با روش های مدل سازی پیشرفته تر، مانند مدل های سلسله مراتبی بیزی، می تواند فرصت های جدیدی برای تحقیقات آینده ایجاد کند. این ادغام می تواند به بهبود مدل سازی وابستگی های پیچیده بین متغیرهای هیدرولوژیکی، به ویژه در سیستم های آب زیرزمینی، کمک کند.

نویسندگان

رسول میرعباسی نجف آبادی

گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد

محمد ناظری تهرودی

استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد ایران