بررسی بین سطح تحصیلات در بروز جرم در شهرستان مسجد سلیمان

این پژوهش با هدف بررسی رابطه میان سطح تحصیلات و بروز جرم در شهرستان مسجد سلیمان، در شرایط فرهنگی و مذهبی کشور ایران انجام شده است. از آنجایی که آموزش و پرورش به عنوان یکی از ارکان اساسی رشد فرد و جامعه، نقش مهمی در پیشگیری از جرم و بزهکاری دارد، این مطالعه تلاش می کند تا با استفاده از روش های پیمایشی و تحلیلی به شناسایی و تبیین اثرات متقابل عوامل فردی و خانوادگی (مانند وضعیت تحصیلی فرد، سواد والدین، وضعیت اقتصادی خانواده و رفتارهای همسالان) بر روند ارتکاب جرایم در میان نوجوانان و جوانان بپردازد. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه ای ۲۱ سوالی با سوالات بسته در میان ۹۷ نمونه منتخب از نوجوانان و جوانان بزهکار (شامل افرادی با پرونده کیفری یا زندانی) استفاده شده است. تحلیل داده ها با بهره گیری از نرم افزار SPSS، نشان دهنده وجود همبستگی معنادار بین سطح تحصیلات و میزان بروز جرم می باشد؛ به طوری که افزایش سطح تحصیلات به کاهش قابل توجه بزهکاری منجر شده و ترک تحصیل، پایین بودن سواد والدین و شرایط اقتصادی نامساعد، از عوامل موثر در افزایش رفتارهای خالف و جرایم تلقی می شوند. علاوه بر این، عدم نظارت کافی خانواده بر روابط همسالان نیز به عنوان عاملی موثر در گرایش به بزهکاری شناسایی شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که ارتقای سطح تحصیلات به عنوان یک عامل پیشگیرانه می تواند نقش بسزایی در کاهش بزهکاری و جرایم داشته باشد. از این رو، پیشنهاد می شود که در راستای بهبود نظام آموزشی، توجه ویژه به جذب و حفظ جوانان در مدار تحصیلی، ارتقای آگاهی های والدین و ایجاد فضای آموزشی حمایتی و پویا صورت پذیرد تا بتواند زمینه های فرهنگی و اقتصادی موثری را برای کاهش رفتارهای خالف فراهم آورد.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، پیشگیری از جرم ، تحصیلات ، آموزش و پرورش ، نظارت خانواده