کارکرد قاعده درء در جرایم مستلزم علم قاضی بررسی رویه دیوان عالی کشور

قاعده درء، به عنوان یکی از اصول بنیادین فقه جزا نقش مهمی در تضمین دادرسی عادلانه ایفا می کند. این قاعده اقتضا دارد که در صورت وجود شبهه از اجرای مجازات خودداری شود. جرایمی که اثبات آنها مستلزم علم قاضی هستند، قاعده درء می تواند در تعارض با وجدان و علم قضایی قرار گیرد. هدف این مقاله تحلیل رابطه میان قاعده درء و جرایم مستلزم علم قاضی با تمرکز بر رویه دیوان عالی کشور است تا تبیین شود که آیا این قاعده به درستی در این دسته از جرایم اجرا می شود یا نه.

کلیدواژه ها:

قاعده درء ، علم قاضی ، شبهه ، دیوان عالی کشور