بررسی رابطه علی تفکیک خویشتن و ابعاد هویتی با نگرش سیاسی و اجتماعی دانشجویان: نقش میانجی ویژگی های شخصیت و انزوای اجتماعی

با توجه به اینکه رفتارهای سیاسی می تواند سرنوشت میلیون ها انسان را رقم بزند و زندگی آن ها را تحت شعاع رفتارهای رادیکال و افراطی و یا برعکس، رفتارهای همراه با مسامحه و قرار دهد، تحقیق حاضر در جست وجوی این مسئله است که چه رابطه ای بین رفتارهای افراطی و رادیکال با عوامل روان شناختی وجود دارد. روش مورد استفاده در تحقیق فعلی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بوده و تعداد ۳۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه های شهر خوی به صورت تصادفی به سوالات پرسشنامه های تمایزیافتگی خود (R-DSI)؛ حالات هویت آدامز و بنیون، جهت گیری اجتماعی هاریسون (۲۰۰۳)، مقیاس استبدادی جناح راست (VSA) و پرسشنامه انزوای اجتماعی (UCLA) پاسخ دادند. بر این اساس، داده های پژوهش با استفاده از نرم افزارهایSPSS ۲۴ و AMOS ۲۴ مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که رابطه بین نگرش اجتماعی با هویت به تعویق افتاده و پیشرفته، به ترتیب برابر با ۳۳/۰ و ۳۴/۰ و با حالات هویت آشفته و زود شکل یافته، به ترتیب برابر با ۱۴/۰- و ۳۸/۰- بوده که از نظر آماری معنادار هستند. با توجه به همبستگی متوسط و پایین بین متغیرهای پیش بینی کننده می توان نتیجه گرفت که فرض هم خطی بودن چندگانه برقرار است. بعد از تعدیل مدل مفهومی پژوهش مشخص شد که مدل پیشنهادی پژوهش از شاخص های برازش قابل قبولی برخوردار است؛ بنابراین، فرضیه پژوهش مورد تایید قرار گرفت. درواقع، این مدل یک چارچوب تفکری بوده که ممکن است برای توضیح تعاملات بین نگرش های سیاسی و اجتماعی، تفکیک خویشتن، ابعاد هویتی، نقش میانجیگرانه ابعاد شخصیتی و انزوای اجتماعی را به کار گیرد. این چارچوب توضیح می دهد که چگونه ابعاد هویتی و شخصیتی فرد می توانند به عنوان نقش میانجیگر در تاثیرگذاری بر نگرش های سیاسی و اجتماعی عمل کنند.

کلیدواژه ها:

تمایزیافتگی ، هویت ، جهت گیری اجتماعی ، انزوای اجتماعی