اثر مکمل مس و ال-آرژنین در جیره بر عملکرد تولیدی، پارامترهای کیفی تخم مرغ و متابولیت های بیوشیمیایی سرم خون مرغ های تخم گذار در سن ۲۲ تا ۳۰ هفتگی
محل انتشار: فصلنامه تولیدات دامی، دوره: 27، شماره: 2
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 24
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-27-2_005
تاریخ نمایه سازی: 8 تیر 1404
چکیده مقاله:
هدف: مرغ های تخم گذار جوان تخم مرغ هایی با کیفیت پوسته پایین تر تولید می کنند که معمولا در مزارع تولیدی به عنوان مشکل گزارش می شود، زیرا عمر تولیدی مرغ ها را محدود و کیفیت تخم مرغ را کاهش می دهد و تاثیر منفی زیادی بر صنعت طیور دارد. در سال های اخیر، پژوهش های طیور اغلب بر اثرات قوی آرژنین جیره بر عملکرد طیور متمرکز شده است. هم چنین استفاده از مکمل های اسیدآمینه ای با یک عنصر کمیاب ضروری (سولفات مس) در جیره مرغ های تخم گذار به دلیل عدم دسترسی آن ها به خوراک تازه، نگهداری در قفس و فرآوری خوراک ضروری شده است. روش پژوهش: اثر مکمل مس و ال-آرژنین در جیره بر عملکرد تولیدی، پارامترهای کیفی تخم مرغ و متابولیت های بیوشیمیایی سرم خون در سنین ۲۲ تا ۳۰ هفتگی با استفاده از تعداد ۲۸۸ قطعه مرغ تخم گذار سویه های لاین W-۸۰ در قالب طرح کامل تصادفی با آرایش فاکتوریل ۳×۲ شامل دو سطح عنصر مس (شامل هشت و ۱۶ میلی گرم در کیلوگرم خوراک) و سه سطح اسیدآمینه ال-آرژنین (شامل سطح توصیه شده توسط راهنمای سویه، ۲۰ درصد و ۴۰ درصد بالاتر از سطح توصیه شده)، شش تکرار حاوی هشت قطعه پرنده به مدت هشت هفته درون قفس پرورش داده شدند. تخم مرغ های تولیدشده روزانه جمع آوری و پس از توزین، درصد تخم گذاری، مصرف خوراک، ضریب تبدیل، میانگین وزن تخم مرغ و شاخص شکل تخم مرغ به طور هفتگی محاسبه شد. در دو روز انتهای هر هفته، تخم مرغ های تولیدی هر واحد آزمایشی جمع آوری شدند و از نظر صفاتی کیفی نظیر واحد هاو، ضخامت پوسته و غیره مورد آزمایش قرار گرفتند. مصرف خوراک واحدهای آزمایشی از کسر خوراک مصرف شده در انتهای دوره از خوراک اختصاص داده شده در شروع دوره، بر مبنای روز جوجه محاسبه شد. در پایان ۳۰ هفتگی، از هر تکرار دو پرنده با وزن نزدیک به میانگین انتخاب و از آن ها به مقدار پنج میلی لیتر خون با سرنگ از طرق ورید بال اخذ گردید و توسط لوله خون های معمولی (غیرهپارینه) جهت اندازه گیری پارامتر های بیوشیمیایی سرم (LDL، HDL، گلوکز، تری گلیسیرید، کلسترول) و هورمون استرادیول به آزمایشگاه منتقل شدند. یافته ها: تولید تخم مرغ پرندگانی که جیره حاوی ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح توصیه شده و ۲۰ درصد بالاتر ال-آرژنین دریافت کردند نسبت به جیره حاوی هشت میلی گرم در کیلوگرم سولفات مس با سطح توصیه شده ال-آرژنین افزایش یافت (۰۵/۰>P). ضریب تبدیل خوراک پرندگانی که جیره حاوی ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس همراه با سطح توصیه شده ال-آرژنین دریافت کردند نسبت به جیره حاوی هشت میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح ۴۰ درصد بالاتر ال-آرژنین کاهش یافت (۰۵/۰>P). شاخص شکل تخم مرغ پرندگانی که جیره حاوی ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح ۲۰ درصد بالاتر ال-آرژنین دریافت کردند نسبت به جیره حاوی هشت میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطوح توصیه شده و ۲۰ درصد ال-آرژنین و جیره حاوی ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح توصیه شده ال-آرژنین افزایش یافت (۰۵/۰>P). میزان کلسترول سرم خون پرندگان تغذیه شده با جیره سطح ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح ۴۰ درصد بالاتر ال-آرژنین نسبت به جیره حاوی ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح توصیه شده ال-آرژنین و جیره حاوی هشت میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح ۲۰ درصد بالاتر ال-آرژنین کاهش یافت (۰۵/۰>P). سطح آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در سرم خون پرندگان تغذیه شده با جیره سطح ۱۶ میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با سطح ۴۰ درصد بالاتر ال-آرژنین نسبت به تیمار حاوی هشت میلی گرم درکیلوگرم سولفات مس با ۲۰ درصد بالاتر ال-آرژنین افزایش یافت (۰۵/۰>P). نتیجه گیری: افزودن ۱۶ میلی گرم مس بر کیلوگرم به همراه سطوح ۲۰ و ۴۰ درصد بالاتر ال-آرژنین می تواند باعث بهبود پارامترهای عملکردی، شاخص های کیفی و پارامترهای بیوشیمیایی سرم خون مرغ های تخم گذار در این محدوده سنی شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن روحانی پور
نویسنده مسئول، گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران. رایانامه: hassan.rouhanipour_s۹۹@gau.ac.ir
امید عشایری زاده
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران. رایانامه: o.ashayeri@gau.ac.ir
سید داود شریفی
گروه علوم دام و طیور، دانشکده فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران، پاکدشت، ایران. رایانامه: sdsharifi@ut.ac.ir
بهروز دستار
گروه تغذیه دام و طیور، دانشکده علوم دامی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران. رایانامه: dastar@gau.ac.ir
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :