ارزیابی روش های ضدعفونی ریزوم و بذر زنبق مردابی در شرایط درون شیشه ای

زنبق مردابی یکی از گونه های زینتی بومی و ارزشمند است. اصلی ترین مشکل در شروع کشت بافت این گیاه وجود آلودگی های قارچی و باکتریایی شدید است که باعث شکست روش های معمول سترون کردن می شود. به منظور بهینه سازی کم خطرترین روش ضدعفونی ریزوم و بذر زنبق مردابی در شرایط کشت درون شیشه ای انجام شد. دو آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تکرار انجام شد. به ترتیب ۱۶ و ۱۵ نوع روش برای ضدعفونی بذر و ریزوم به کار برده شد. ریز نمونه های تیمار شده پس از طی مراحل ضدعفونی در محیط کشت موراشی اسکوگ بدون هورمون کشت شدند، دو هفته پس از کشت، شاخص های مختلف از قبیل درصد آلودگی، درصد جوانه زنی، میانگین طول برگ و میانگین طول ریشه اندازه گیری شد. پس از این مرحله نمونه های سالم در محیط کشت موراشی اسکوگ حاوی غلظت های مختلف تیدیازرون و نفتالین استیک اسید جهت پرآوری، کشت شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در تیمار پانزدهم (ریز نمونه های ریزوم، ۶۰ دقیقه حمام آبگرم و ۶۰ دقیقه قارچ کش فلوکونازول و آنتی بیوتیک استرپتومایسین و یک دقیقه الکل ۷۰ درصد و ۱۰ دقیقه هیپوکلریت سدیم ۴ درصد)، کمترین درصد آلودگی (۱۱درصد) و بیشترین جوانه زنی ۸۸ درصد، برترین تیمار بود. رتبه دوم مربوط به تیمار سیزدهم (۶۰ دقیقه حمام آبگرم دمای ۴۲ درجه+۶۰ دقیقه در قارچ کش فلوکونازول+جنتامایسین+کلیندامایسین +یک دقیقه الکل ۷۰درصد+۱۰دقیقه هیپوکلریت سدیم۳درصد) با جوانه زنی ۸۵درصد و آلودگی ۱۵درصد بود. در ریز نمونه های بذری، تیمار دوم و تیمار پنجم بیشترین میزان جوانه زنی (۷۴/۷۱درصد) مشاهده شد. نتایج پرآوری نشان داد که غلظت ۵ میکرومولار تیدیازرون +۶میکرومولار از نفتالین استیک اسید بیشترین میزان پرآوری را به همراه داشت.

کلیدواژه ها:

سترون کردن ، آنتی بیوتیک ، بنومیل ، تیمارگرمایی ، کشت بافت