اثربخشی هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بر افکار ناکارآمد، ترس از آلودگی و احساس گناه در افراد دارای نشانه های اختلال وسواسی-جبری

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی هیپنوتراپی شناختی-رفتاری بر افکار ناکارآمد، ترس از آلودگی و احساس گناه در افراد دارای نشانه های اختلال وسواسی-جبری انجام شد. روش شناسی: طرح پژوهش حاضر از نوع آزماشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و از لحاظ هدف نیز کاربردی بود. جامعه پژوهشی تحقیق حاضر شامل کلیه بیماران دارای اختلال وسواسی جبری شهر مشهد در پاییز سال ۱۴۰۱ بود که به مراکز یا کلینیک های مشاوره و روان درمانی مراجعه کرده اند. نمونه پژوهشی نیز شامل ۳۰ نفر بود که بر اساس ملاک های شمول به صورت در دستسرس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند و به پرسشنامه های پرسشنامه ترس از آلودگی پادوا (۱۹۸۸)، احساس گناه کوگلر و جونز (۱۹۹۲) و افکار ناکارامد دی الکساندرو و بورتون (۲۰۰۶) در مراحل پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. مداخله نیز توسط پروتوکل هیپنوتراپی شناختی – رفتاری دونالد رابرتسون (۲۰۱۲) در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام پذیرفت. روش تجزیه و تحلیل داده های آماری نیز از طریق تحلیل کوواریانس تک و چند متغیره بود که از طریق نرم افزار آماری SPSS-۲۳ انجام پذیرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیر افکار ناکارآمد، افکار وسواسی، تکانه وسواسی، وسواس آلودگی، اجبار وسواسی و وسواس پوشش و همچنین مولفه های خصیصه گناه، حالت گناه و معیارهای اخلاقی در دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. به طوری که گروه آزمایش در پس آزمون نمرات کمتری کسب کرده بودند (۰۵/۰ >P). بحث و نتیجه گیری: در نتیجه می توان گفت که از هیپنوتراپی شناختی-رفتاری می شود در درمان افراد دارای اختلال وسواسی-جبری بهره گرفت و علائم آنها را کاهش داد.

کلیدواژه ها:

هیپنوتراپی شناختی-رفتاری ، افکار ناکارآمد ، ترس از آلودگی ، احساس گناه ، اختلال وسواسی-جبری.